Հրամանատարության բնութագրմամբ՝ ժամկետային զինծառայող Վլադ Մարգարյանը կարգապահ, պարտաճանաչ, աշխատասեր ու խելացի զինվոր է: Եռանդուն է, նախաձեռնող, հանձնարարությունները կատարում է անթերի: Մասնակցում է զորամասի մշակութային միջոցառումներին, կիթառ է նվագում: Նա լավ օրինակ է զինակից ընկերների համար իր շիտակ, հանդուրժող, հավասարակշիռ բնավորությամբ, բարությամբ, ընկերներին օգնելու պատրաստակամությամբ, խիզախությամբ ու հայրենասիրությամբ:

Շարքային Սարգիս Քարամյանը զինված ուժերի օրինակելի զինծառայողներից է, «Պաշտպան հայրենյաց» ծրագրի բացարձակ գերազանցիկ է։
Մինչեւ բանակ գալը մի տարի բնակվել է Ռուսաստանում: Զորակոչվելու համար էլ վերադարձել է հայրենիք: Ավելի ուշ տեղեկացել է պաշտպանության նախարարության առաջարկած ծրագրի մասին ու առանց վարանելու դիմել, պայմանագիր է կնքել։

Փոխգնդապետ Աշոտ Ժամհարյանն իր զինվորական կենսագրության առաջին քայլերը կատարել է քսանչորս տարի առաջ արտերկրի ռազմաուսումնական հաստատություններից մեկում: Տարբեր ծառայավայրերում տարբեր պաշտոններ զբաղեցրած սպան այժմ արդեն զորամասերից մեկի շտաբի պետն է։ Փորձի, սպային անհրաժեշտ կարողությունների պակաս չունի, սակայն այսօր էլ չի զլանում անընդմեջ ինքնակրթվել, կատարելագործել մասնագիտական հմտությունները։

-Ես Դավիթ Աբրահամյանն եմ, 25 տարեկանում զորակոչվել եմ ՀՀ զինված ուժեր:
Այսպես է սկսվում մեր զրույցը ուսումնական զորամասի զինծառայողների հետ: Հայրենիքին ծառայելն ու նրա հանդեպ պարտքը հատուցելը հայկական բանակի զինվոր Դավիթի համար սրբազան առաքելություն է։

Պատմելիս Շարմաղ տատի խամրած-մոխրագույն աչքերը դառնում էին փայլուն։ Մեկ արցունքից էին փայլում, մեկ՝ ուրախությունից: Երբ տատը աչքերը կիսախուփ, գլուխն օրորելով ինչ-որ բան էր մրմնջում, Արմենը՝ փոքրիկ տղա, հասկանում էր, որ նա էլի իր գյուղն ու իր տունն է հիշել:

Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիան կուրսանտների նոր հերթափոխ է ընդունել։ Չորս տարի ապագա սպաները կուսանեն անհրաժեշտ տարաբնույթ առարկաներ, կհմտանան զինվորական գործում։

Փոքր-ինչ հուզված, սակայն խրոխտ քայլերով նորակոչիկները հերթով մոտենում են հրամանատարներին և «Եռաբլուր» զինվորական պանթեոնում երդվում անձնվիրաբար ծառայել Հայրենիքին: