Վերջապես լույս տեսավ տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, Ռուսաստանի Ռազմական գիտությունների ակադեմիայի և Հայաստանի Հանրապետության Ճարտարագիտական ակադեմիայի իսկական անդամ Արկադի Սարգսյանի «Հետախուզություն և հակահետախուզություն. հայկական հետք» մենագրության երրորդ, եզրափակիչ գիրքը: Շուտով լույս կտեսնի նրա «Օպերատիվ գործունեություն և գաղտնի գործունեություն հատուկ ծառայությունների աշխատանքում ժամանակակից պայմաններում. տեսություն և պրակտիկա: Գործնական ձեռնարկ» յոթհատորանոց մենագրությունը:

Օգոստոսի 3-ին լրանում է երկու տարին, երբ «Իսլամական պետություն» կոչվածի հրեշները հարձակվեցին մեր բնօրրանի, մեր տան, Իրաքի Հանրապետության Շանգալ եզդիաբնակ նահանգի վրա և սկիզբ դրեցին եզդի ժողովրդի էթնիկ զտումներին, կոտորածներին՝ ցեղասպանությանը:
Այն խլեց մեր ժողովրդի հազարավոր զավակների կյանքը, տասնյակ հազարավորները գերեվարվեցին ու դատապարտվեցին ստրկության… Հնագույն մեր ժողովուրդը ենթարկվեց այնպիսի ոճրագործության, որ նույնիսկ ամենազարհուրելի երազում անգամ հնարավոր չէր տեսնել:

«Եթե առաջիկա ամսում որեւէ առաջընթաց չլինի, ադրբեջանական կողմի մոտ գայթակղություն կլինի ինչ-որ բան ձեռնարկելու ռազմաճակատի գծում: Իրադրությունը, ցավոք սրտի, դեռեւս լարված է: Եվ, իրոք, մտավախություն կա, որ որոշ ժամանակ անց հակամարտությունը կվերսկսվի: Երկու կողմն էլ տարբեր բաներ են ցանկանում: Ադրբեջանականը ցանկանում է քաղաքական նոր գործընթաց, իսկ հայկականը, ընդհակառակը, ձգտում է ամրապնդել հրադադարի ռեժիմը: Հանրությունն էլ տաք է, այդ պատճառով բանավեճն ավելի է սրվում: Իրավիճակը ծայրաստիճան վտանգավոր է»:

Պատերազմի վերսկսման հավանականություն տեսականորեն կա, բայց Ադրբեջանը չունի ռազմական գործողությունների վերսկսման ներուժ, քանի որ դրանք ապրիլյան իրադարձություններից հետո կտրուկ նվազել են: Բացի այդ, նույն քառօրյա պատերազմից հետո դիվանագիտական «բլոկադա» սկսվեց Բաքվի համար:

ԱՄՆ պետքարտուղար Ջոն Քերրին հայտարարել է, որ Թուրքիայի` ժողովրդավարության սկզբունքները ոտնահարող գործողությունները կարող են հանգեցնել նրան, որ երկիրը կորցնի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին:

«Պարտքս եմ համարում հատուկ ընդգծել, որ այսօր ԼՂ հակամարտության խաղաղ կարգավորման գլխավոր խոչընդոտը Ադրբեջանի բարձր ղեկավարության վարած քաղաքականությունն է և հարցը խաղաղ ճանապարհով լուծելու կամքի բացակայությունը: Դրա վառ ապացույցն էր Ադրբեջանի՝ ընթացիկ տարվա ապրիլին Լեռնային Ղարաբաղի հանդեպ սանձազերծած լայնածավալ ագրեսիան, ինչը խոշոր հարված հասցրեց խաղաղ կարգավորմանն ուղղված ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահողների իրականացվող ջանքերին: Ստատուս քվոն կփոխվի, եթե ճանաչվի Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրացումը»:

2015թ. հանդիսավորությամբ նշվեց Հայրենական պատերազմում տարած Մեծ հաղթանակի 70-ամյակը: Այդ կարևոր իրադարձության հետ կապված տեղի ունեցան բազմաբնույթ միջոցառումներ, հրավիրվեցին գիտա-գործնական նստաշրջաններ, տպագրվեցին գրքեր և հոդվածներ: Մինչդեռ, մեր օրերում դեռևս շարունակվում են 1941-1945 թթ. մարտական գործողությունների ուսումնասիրությունները: