Մարտի 7-ին Կանանց տոնին նվիրված մեծարման ցերեկույթին պաշտպանության նախարարությունն իր հարկի տակ էր հավաքել զինծառայող կանանց, ազատամարտիկներին, ազգային բանակի զինվորների մայրերին, Արցախյան պատերազմում զոհված ազատամարտիկների կանանց, մայրերին ու դուստրերին, հասարակական կազմակերպությունների կին անդամներին, ուսուցչուհիների, լրագրողների… Նախասրահում օրվա հերոսուհիներին դիմավորեց Կոմիտասի անվան լարային քառյակի հոգեպարար մեղեդին։ Նրանք բոլորը մեկական վարդ նվեր ստանալով մտան դահլիճ։

Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի այս խոսքերը կարգախոս ընտրելով` Երեւանի Խաչատուր Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի ուսանողների եւ ռազմական ինստիտուտի կուրսանտների համատեղ ջանքերով նրա անունը կրող ռազմական ինստիտուտում նշվեց պետական ու ռազմական գործչի ծննդյան 53-ամյակը: Միջոցառմանը ներկա էին Ազգային հերոսի ծնողները: Ռազմահայրենասիրական երգերով ու կատարումներով, բեմականացված դրվագներով եւս մեկ անգամ ներկայացվեց Վազգեն Սարգսյանի կյանքը, հիշվեց ու կարեւորվեց նրա ավանդը թե՛ Արցախյան ազատամարտում կերտած հաղթանակի, թե՛ ազգային բանակի կազմավորման գործում:

Պատմությունը, առավել ևս ռազմարվեստի կամ պատերազմների պատմությունը լի է անորակ կապի կամ դրա իսպառ բացակայության հետևանքով տեղի ունեցած ձախողումների, պարտությունների օրինակներով։ Վաթեռլոոյի ճակատամարտում, չդիմանալով դաշնակիցների գերակշիռ ուժերի ճնշմանը, Նապոլեոնի ֆրանսիական գվարդիան դանդաղ նահանջում էր։ Ինքը՝ կայսրը, դեռ չէր կորցրել հաղթանակի հույսը և սպասում էր օգնական ուժերին։ Մոտենալով մարշալ Նեյին՝ նա հարցնում է, թե սուրհանդակ ուղարկե՞լ է օգնական ուժերի հետևից.

Հայոց բանակի կազմավորման 20-ամյակին նվիրված միջոցառումների շրջանակներում Երևանի Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանում մարտի 3-ին անցկացվեց գիտաժողով` նվիրված ռազմական բժշկության կայացմանը, անցած ուղուն և հետագա զարգացման հիմնախնդիրներին:

Կապիտան Մարգարիտա Կարապետյանը 1993 թվականից աշխատում է պաշտպանության նախարարության համակարգում։ Ներկայումս ծառայում է ՀՀ ՊՆ «Մայր Հայաստան» զինվորական թանգարանում։ Արտաքուստ ուրախ և ժպտերես Մարգարիտայի սրտում մեծ վիշտ կա անթեղված. եղբայրը՝ Երվանդ Կարապետյանը (Ճուտոն), զոհվել է Արցախյան պատերազմի ժամանակ, Շուշին ազատագրելիս։

Գնդապետ Ա. Պետրոսյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի բուժկետի պետը մայոր Զառա Մանուկյանն է։ Նա ծնվել է Երևանում, սովորել է Ստեփան Շահումյանի անվան միջնակարգ դպրոցում, որն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մ.Հերացու անվան բժշկական համալսարանի նորաստեղծ ռազմաբժշկական ֆակուլտետ։ 1999-ին համալսարանն ավարտելուց հետո սովորել է ինտերնատուրայում, իսկ 2000թ. ծառայում է զորքերում։ Առաջնագծի զորամասերից մեկում սկսելով զինվորական բժշկի աշխատանքը: Կլինիկական օրդինատուրայում վերապատրաստվել է ականջի և քիթ-կոկորդի մասնագիտությամբ։ Այժմ ծառայում է զորամասում, ամուսնացած է, ունի երկու դուստր։

Երիտասարդ բժշկուհի ավագ լեյտենանտ Քնարիկ Հակոբյանը փոխգնդապետ Ա. Հարությունյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի բուժծառայության և բուժկետի պետն է։
Քնարիկը ծնվել է Երևանում, սովորել է N 199 միջնակարգ դպրոցում։ Դպրոցն ավարտելով՝ նա ընդունվել է Մ. Հերացու անվան բժշկական համալսարանի ռազմաբժշկական ֆակուլտետ, որն ավարտել է 2006թ., իսկ մեկ տարի անց սովորել է ինտերնատուրայում։ Քնարիկը թերապևտ է։ Նա ամուսնացած է, ունի երկու որդի։