Բանակ և հասարակություն
Ալինա Հովհաննիսյանը Արմավիրի մարզի Լուկաշին գյուղից է: Մեր զրույցը պատերազմով անցած, իր երկրի ու զավակների ճակատագրով մտահոգ, ուժեղ, արժանապատիվ հայ կնոջ դժվար ճանապարհի, դժվար ընտրության, դժվար որոշումների պատմությունն է, նրա սրտացավ-ազնիվ մտորումները…
Զինվորական ծառայությունը նախկինում ընկալվում էր զուտ որպես տղամարդկային տիրույթ, սակայն ժամանակի հետ կոտրվում են կարծրատիպերը…
Վազգեն Սարգսյանի 65-ամյակի առթիվ իր անունը կրող զորամասում անցկացվել է հանդիսավոր միջոցառում: Միջոցառմանը ներկա են եղել բարձրաստիճան զինվորականներ, տեղական ինքնակառավարման մարմինների ներկայացուցիչներ և այլք։
Իմ ուղեկիցն ու խորհրդատուն Արգամ Հովսեփյանն է: Նա 27 տարի Արավուսի գյուղապետն է եղել և սահմանապահ ջոկատի հրամանատարը: Անցել է պատերազմներով: Հայրենիքի պաշտպանության, ազգային արժանապատվության ու տղամարդու պատվի մասին մեր զրույցը նրա գլխում փիլիսոփայական մտորումներ է ծնում:
Կիրակի օրը, վաղ առավոտյան, հեռախոսս զնգում է, կիսախուփ աչքերով մի կերպ կարդում եմ համարը: Ընկերուհուս 12-ամյա աղջիկն է:
«Դուռը բացեցի` բակում կանգնած էր զինվորս` Հրաչս: Ձեռքին շքեղ ծաղկեփունջ կար: Ասաց.
-Մամ ջան, Է՛ս ծաղիկները.. է՜ս էլ…