«Էրեբունի» ավիացիոն բազայում կայացած տոնական միջոցառումը նվիրված էր Ռուսաստանի օրվան:

Հայրենիքի զավակ, հայրենիքի պաշտպան, հայրենիքի թեւ ու թիկունք ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐ: Իմացի՛ր, պատերազմում հոգեբանական հաղթանակը ամենակարեւորն է, այն ռազմական իմաստնության եւ հնարամտության արգասիք է:

ՀՀ պաշտպանության նախարարի ներկայացրած «ազգ-բանակի» հայկական տեսլականից ակնհայտ է դառնում, որ այդպիսի պաշտպանական համակարգի ստեղծումը պահանջում է ոչ միայն պետական կառավարման բոլոր ոլորտներում սկզբունքների և գործելաոճի արմատական վերանայում, ոչ միայն հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտներում վիթխարի կազմակերպական աշխատանք, այլև, որ թերևս ամենակարևորն ու ամենադժվարն է, սոցիալական հարաբերությունների բնույթի արմատական փոփոխություն` նպատակաուղղված այդ հարաբերությունների կառուցմանը արդարության, փոխօգնության, սիրո, անձնազոհության, անշահախնդրության, միասնականության, այսինքն, ի վերջո` զարգացած ժողովրդավարության հիմքի վրա:

Վերջին շրջանում Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը լարում էր իրավիճակը շփման գծում եւ ապատեղեկատվություն տարածում: Ապակողմնորոշելով սեփական ժողովրդին եւ միջազգային հանրությանը՝ ադրբեջանական ղեկավարությունը շարունակաբար խոսում էր «հայկական կողմի հարձակումների» մասին: Մինչդեռ հայկական կողմը պահպանում էր հրադադարի ռեժիմը եւ շարունակ կոչ անում Ադրբեջանին՝ զերծ մնալ իրավիճակի հետագա սրմանն ուղղված քայլերից:

Արդի դարաշրջանում ավանդական ազգային պետությունների զինված ուժերը «ոչ լիովին են համապատասխանում նրանց կարիքներին»: Գոյություն ունի «ավելի կարևոր տեսակների ուժային ազդեցություն»` պայմանավորված, օրինակ, ուժեղ պետական հաստատությունների ստեղծմամբ:

1992թ. ապրիլի 2-ին «Նեզավիսիմայա գազետային» տված հարցազրույցում Ադրբեջանի նախկին նախագահ Այազ Մութալիբովն ասել է. «Ինչպես ասում են փրկված խոջալվեցիները, այդ ամենը կազմակերպված է եղել, որպեսզի առիթ լինի իմ հրաժարականի համար։ Ինչ-որ ուժ է գործել նախագահին վարկաբեկելու համար։ Ես չեմ կարծում, թե հայերը, որոնք շատ ճշտորոշ կերպով եւ գործիմացությամբ էին վերաբերվում նման իրավիճակներում, կարող էին թույլ տալ, որ ադրբեջանցիներն իրենց ֆաշիստական գործողություններում մերկացնող փաստաթղթեր ստանան…»:

Փետրվարի 20-ին Արցախում անցկացվեց սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվե՝ կառավարման նախագահական համակարգի անցնելու վերաբերյալ: Արցախի ժողովուրդը կրկին հաստատեց ժողովրդավարության սկզբունքներով ապրելու իր ազատ կամարտահայտման իրավունքը: