-Զինվորական գործի հանդեպ սերս գալիս է մանկությունից: Պապս զինվորական էր: Ես թեև նրան չեմ տեսել, բայց երբ նայում էի նրա լուսանկարները, լսում էի նրա մասին պատմությունները, մեջս խմորվում էր զինվորական դառնալու որոշումը:

Շուրջս եմ նայում. աշնանային պտղառատ այգիների մեջ է թաքնված Խաչիկը: Իրիկնային այս ժամին այնքա՜ն խաղաղ ու հանգիստ է շնչում սահմանապահ գյուղը:

Գարնանային մայրամուտին` 1991թ. ապրիլի 7-ին, երկնքի մուգ կապույտից մի փոքրիկ լույս իջավ Ճոճկանի Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցու խաչին ու տարածվեց գյուղով մեկ: Ֆրունզիկ և Անահիտ Խուդինյանների ընտանիքում լսվեց առաջնեկ որդու մանկական ճիչը, որ բնավ էլ լաց չհիշեցրեց, ասես ողջույնի կանչ լիներ:

ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ պետ, գեներալ-լեյտենանտ Արտակ Դավթյանը հոկտեմբերի 8-ին ՀՀ ՊՆ վարչական համալիրում հանդիպել է լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների հետ:

Արցախյան հերոսամարտի լեգենդար կապավոր Սերգեյ Աթարբեկյանը (գաղտնանունը՝ Էռկա) պատերազմի «չբացահայտված» մարդկանցից է, մեկը մեր խոնարհ հերոսներից:

Ինչ-որ մեկն ասում է՝ Յուրա Արզումանյանն ընտրել էր հավերժության ճանապարհը: Քո մասին է ասում: Ես չեմ ճանաչում նրան, հաստատ դու էլ չէիր ճանաչի, որովհետեւ 45-50 տարի առաջ, երբ դու փոքրիկ տղա էիր, նա քո ուսուցչուհին էր՝ երիտասարդ, գեղեցիկ աղջիկ:

Ոլորապտույտ ճանապարհն անցնում է սարերով: Անհանգիստ հետևում եմ հորիզոնին. յուրաքանչյուր բլուր շրջանցելիս հետզհետե նարնջագույնից բոսորագույն երանգներ է ստանում արևը. ավելի ուժասպառ ու արագասլաց է թեքվում դեպի իր լեռնաշեն բարձը: