Մայոր Ռուստամ Խաչատրյանը նախապատրաստվում էր հաջորդ օրվա մարզումային թռիչքին։ Նա զորամասի փորձառու սպաներից է։ Ավարտելով մայրաքաղաքի N11 միջնակարգ դպրոցը, ընդունվել եւ ավարտել է նորաստեղծ թռիչքատեխնիկական ռազմական ուսումնարանը։ 2011թ. ուսումնական տարին նրա համար շատ արդյունավետ էր։ Մասնակցել է բոլոր զորավարժություններին, զորահանդեսներին, պարգևատրվել «Նելսոն Ստեփանյան» մեդալով։

Թեպետ կիրակին հանգստյան օր է, սակայն զորամասում այն բավականին հագեցած է տարաբնույթ միջոցառումներով, որոնք պլանավորում են զորամասի հրամանատարի անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների գծով տեղակալը և ֆիզպատրաստության պետը, համատեղ ուժերով իրագործում են զինվորներն ու ստորաբաժանումների ղեկավարները:
Զորամասում կիրակին սկսվում է անձնակազմի հետ հայրենասիրական թեմաներով զրույցներով, որի ընթացքում անցյալի պատմական դեպքերին զուգահեռ նաև ներկայացվում է հերոսական դրվագներով լի մերօրյա պատմությունը: Զրույցի թեմաները բավականին մանրակրկիտ են ընտրվում, որպեսզի լինեն և՛ մատչելի, և՛ հետաքրքիր մեծ լսարանի համար:

Բանակն այն միջավայրն է, որտեղ կարելի է և՛ գիտելիք ձեռք բերել, և՛ ունեցած գիտելիքներն արդյունավետորեն կիրառել: Յուրաքանչյուր զորամասում մտավոր բարձր կարողությունների տեր տղաներին ներգրավում ենք զինվորների շրջանում գիտելիքների զարգացմանը նպատակաուղղված գործունեության մեջ: Մասնավորապես՝ մեր զորամասում գրեթե յուրաքանչյուր շաբաթ-կիրակի կազմակերպում ենք ինտելեկտուալ խաղեր` «Վիկտորինաներ», որոնց ժամանակ հաղթող ճանաչվողներին տրվում են խրախուսական պարգևներ, շնորհակալագրեր, պատվոգրեր, արձակման թերթիկներ և այլն: Շատ բարձր գիտելիքներով աչքի ընկած զինվորների ծնողներին կամ ուսուցիչներին ուղարկում ենք շնորհակալական նամակներ: Սա խրախուսման բավականին արդյունավետ միջոց է և զինվորներին մղում է ինքնազարգացման:

Գնդապետ Ալբերտ Բաղդասարյանն ընթացիկ ուսումնական տարվա մեկնարկը համարում է հաջողված։ Եռօրյա մարտավարաշարային պարապմունքների վերջին փուլում զորամասը մարտական տագնապով դուրս է եկել մինչև նստեցման շրջան, իսկ հաջորդ օրվանից սկսվել են պարապմունքները։

Մարտի 7-ին Կանանց տոնին նվիրված մեծարման ցերեկույթին պաշտպանության նախարարությունն իր հարկի տակ էր հավաքել զինծառայող կանանց, ազատամարտիկներին, ազգային բանակի զինվորների մայրերին, Արցախյան պատերազմում զոհված ազատամարտիկների կանանց, մայրերին ու դուստրերին, հասարակական կազմակերպությունների կին անդամներին, ուսուցչուհիների, լրագրողների… Նախասրահում օրվա հերոսուհիներին դիմավորեց Կոմիտասի անվան լարային քառյակի հոգեպարար մեղեդին։ Նրանք բոլորը մեկական վարդ նվեր ստանալով մտան դահլիճ։

Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի այս խոսքերը կարգախոս ընտրելով` Երեւանի Խաչատուր Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի ուսանողների եւ ռազմական ինստիտուտի կուրսանտների համատեղ ջանքերով նրա անունը կրող ռազմական ինստիտուտում նշվեց պետական ու ռազմական գործչի ծննդյան 53-ամյակը: Միջոցառմանը ներկա էին Ազգային հերոսի ծնողները: Ռազմահայրենասիրական երգերով ու կատարումներով, բեմականացված դրվագներով եւս մեկ անգամ ներկայացվեց Վազգեն Սարգսյանի կյանքը, հիշվեց ու կարեւորվեց նրա ավանդը թե՛ Արցախյան ազատամարտում կերտած հաղթանակի, թե՛ ազգային բանակի կազմավորման գործում:

Պատմությունը, առավել ևս ռազմարվեստի կամ պատերազմների պատմությունը լի է անորակ կապի կամ դրա իսպառ բացակայության հետևանքով տեղի ունեցած ձախողումների, պարտությունների օրինակներով։ Վաթեռլոոյի ճակատամարտում, չդիմանալով դաշնակիցների գերակշիռ ուժերի ճնշմանը, Նապոլեոնի ֆրանսիական գվարդիան դանդաղ նահանջում էր։ Ինքը՝ կայսրը, դեռ չէր կորցրել հաղթանակի հույսը և սպասում էր օգնական ուժերին։ Մոտենալով մարշալ Նեյին՝ նա հարցնում է, թե սուրհանդակ ուղարկե՞լ է օգնական ուժերի հետևից.