Պատմության էջերից
1915 թ. Հայոց մեծ եղեռնի ընթացքում արևմտահայությունն ամեն տեղ չէ, որ հլու-հնազանդորեն հաշտվեց իրեն բաժին ընկած սարսափելի ճակատագրի հետ: Մի շարք վայրերում նա ըմբոստաբար ոտքի կանգնեց և զենքը ձեռքին պաշտպանեց ապրելու իր իրավունքը:
1930-ականների վերջերին Համազասպ Բաբաջանյանը ծառայում էր Լենինգրադի ռազմական օկրուգի շտաբում։ Բաբաջանյանին Լենինգրադի կայազորում գնահատում էին, քանի որ ավարտել էր Ֆրունզեի անվան զինվորական ակադեմիան և կադրային ու կարգապահ սպա էր։ Նա ընտանիք էր կազմել, աղջիկը Լենինգրադում դպրոց էր հաճախում։
Այն, որ 1945 թ. փետրվարի 4-ից 11-ը Ղրիմի Յալթա ամառանոցային քաղաքում կայացած երեք մեծ տերությունների՝ ԽՍՀՄ-ի, ԱՄՆ-ի և Մեծ Բրիտանիայի առաջին դեմքերի հանդիպումն ու կոնֆերանսն էլ սահուն ու անվտանգ անցկացնելու գործում փոքր չէ հայերի ներդրումը, ես իմացա՝ ծանոթանալով գործարար Վահագն Սահակյանի հետ։
100 տարի առաջ Բեռլինում ժողովրդական վրիժառու ՍՈՂՈՄՈՆ ԹԵՀԼԵՐՅԱՆԸ դիմահար կրակոցով սատկացրեց արևմտահայության բնաջնջման գլխավոր կազմակերպիչ Թալեաթ փաշային։
Խորհրդային Միության ստեղծումից հետո Անգլիան, Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ը իրենց առաջ դրեցին երկու խնդիր. ա) ոչնչացնել կամ էապես թուլացնել ԽՍՀՄ-ը, բ) չեզոքացնել համաշխարհային տիրապետության համար պայքարում իրենց մրցակիցներին` Գերմանիային և Ճապոնիային: