Ալմաստ հաքուն կապույտ աչքեր ունի, դեղնասպիտակավուն մազեր, իսկ դեմքը ամբողջովին պատված է կնճիռներով: Տխրելիս Ալմաստ հաքուի հոնքերը ավելի են կախվում աչքերի վրա, ու կապույտը դառնում է փոքրիկ անցքերից պստպստացող լույս: Սոնան տագնապած շարժում է գլուխն ու ձեռքերը թափահարում օդում:

Քառասունչորսօրյա պատերազմից հետո Ադրբեջանի վերահսկողության տակ անցան տարածքներ, որտեղ կային հարյուրավոր հայտնի և գուցե շատ շատերին որոշ չափով անհայտ հայկական պատմամշակութային հուշարձաններ։ Հաշվի առնելով Ադրբեջանի քաղաքականությունը հայկական հուշարձանների նկատմամբ՝ դրանցից շատերի գոյությունն անգամ վտանգված է, իսկ որոշ հուշարձաններ արդեն իսկ ոչնչացվել են: Երբեմն նույնիսկ եկեղեցիների և այլ հուշարձանների հայկական պատկանելությունը մերժվում է և վերագրվում աղվանականին։

Կապիտան Գևորգ Սահակյանի համար նկարչությունն իր տարերքն է, կենսակերպը: Ամեն կտավում զգում ես գույների աներեւակայելի արտահայտչաուժը:

Երբևիցե եղե՞լ եք Սրբասարի բարձունքում: Տեսե՞լ եք ամպերի սպիտակ քուլաները, որոնք երբեմն նմանվում են քարտեզի, կարծես՝ Հայաստանն է իր Մեսրոպյան այբուբենով… Մի հսկայական կտավ Հայաստան աշխարհի պատկերով…

Ծառապաշտությունը կարևոր տեղ է ունեցել հին հայերի հավատալիքներում և անհիշելի ժամանակներից փոխանցվել է սերնդեսերունդ։ Ծառապաշտությունը, որոշ ձևափոխություններով, գոյատևել է նաև քրիստոնեության ընդունումից հետո։

Ճուտը բոբիկ էր մնացել։ Երկարաճիտ կոշիկների պոկված ներբանները ոլորվում, ոտքի տակից աջ ու ձախ դուրս էին ցցվում, ծիկրակում, լեզու ցույց տալիս։ Ճուտը ռազմավար պարանով կապել, կապկպել էր, բայց երբ գարնան անձրևներն սկսվեցին, բոլորովին անտանելի դարձավ՝ ցեխաջուրը լցվում էր կոշիկների մեջ։

Պայծառակերպությունը կամ Այլակերպությունը Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցու տաղավար տոներից երրորդն է, որը տոնախմբվում է Հոգեգալուստից յոթ շաբաթ հետո հանդիպող կիրակիին։