Թերթ
Պատերազմից պատերազմ՝ 3 տասնամյակ։
Կրակի և պայթյունների տակ մեծացած երեխան հետո շատ բաներ պետք է պատմեր սերունդներին, բայց 2020 թվականի 44-օրյա պատերազմը անկատար թողեց նրա երազանքներն ու նպատակները…
1991 թվականի հուլիսի 8-ին Ստեփանակերտում է ծնվել մերօրյա հերոս Ալբերտ Ծատրյանը։
-Ծնողներս ասում էին՝ զինվորականը պետք է կարգապահ լինի, խիստ, պահանջկոտ լինի: Չէ՛, տղա՛ ջան, զինվորականի մասնագիտությունը քո բանը չի, դու ուրիշ մասնագիտություն ընտրի: Բայց, դե, գյումրեցին ոնց կարող է իր որոշմանը տեր չկանգնել. պետք է դառնամ զինվորական ու մերոնց ապացուցեմ, որ ես լավ զինվորական եմ լինելու,- այսպես անկեղծ է սկսվում իմ զրույցը հրետանային գնդի բաժնի պետ, մայոր Գաբրիել Գաբրիելյանի հետ:
-Ես ու Մարգարը տարեկիցներ ենք, ծնված օրվանից միասին ենք,- ասում է Վարդիթերը:
Նա Մարգարի հորեղբոր աղջիկն է: Ինձ թվում է՝ ինչ-որ բան շփոթել եմ, բացում եմ նոթատետրս, գրված է՝ Մարգար Հովհաննիսյան, զոհվել է 2020 թ. հոկտեմբերի 5-ին: Իսկ Վարդիթերը շարունակում է.
-Մենք միասին էինք խաղում փոքր ժամանակ: Հետո նույն դասարանում սովորեցինք 12 տարի: Մարգարը իմ ընկերն էր, իմ խորհրդատուն, իմ պաշտպանը:
1992 թ. մարտի 3-ին, ժամը 18-ի մոտ, Քարվաճառի շրջանի տարածքում Ադրբեջանի ազգային բանակի տարբերանշաններով «Մի-8» ուղղաթիռը գրոհել եւ խոշոր տրամաչափի գնդացրով գնդակոծել է «Մի-26» բանակային ուղղաթիռը, որը Լեռնային Ղարաբաղի Շահումյանի շրջանից Հայաստան էր տեղափոխում ավելի քան 50 վիրավորների ու փախստականների, հիմնականում կանանց ու երեխաների:
Օգոստոսի 8-ին Արտաշատ քաղաքի Ամո Խարազյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնում տեղի ունեցավ նկարիչ Գարիկ Հարությունյանի հեղինակած «ՀԱՎԵՐԺ ՆԵՐԿԱ» գիրք-ալբոմի շնորհանդեսը և 44-օրյա պատերազմում զոհված հերոսների նկարների ցուցահանդեսը՝ կազված 53 նկարից:
Գնդապետ Գագիկ Պողոսյանը ծնվել է Արմավիրի մարզի Քարակերտ գյուղում: Ավարտել է Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանը: Ծառայողական գործունեությունը սկսել է վաշտի հրամանատարի պաշտոնից: Ավարտել է նաեւ ՌԴ զինվորական ակադեմիան, որից հետո նշանակվել է զորամասի հրամանատարի տեղակալ: 2019 թ. նշանակվել է զորամասի հրամանատար:
