Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Ազգային բանակ

ՄԵՐ ԶԵՆՔԸ ՄԵՐ ՀՆՉԵՂ ՆՎԱԳՆ Է

Ես միշտ ցանկություն ունեի մեր սպաների մասին երգ գրելու, բայց չէր ստացվում: Նեղվում էի, երբ հայ սպաներին «господа офицеры» ստեղծագործությամբ էին ողջունում… Լավ երգ է, բայց մերը չէ: Մի օր ժողովի էի, պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը խոսեց սպայի պատվի մասին, դիպուկ խոսեց, տպավորիչ: «Պատիվ» բառը մեխվեց գլխումս, եկա տուն եւ գրեցի բառերը… Առաջին երգն է, որ նախ խոսքն եմ գրել, հետո երաժշտությունը:

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ

Դեկտեմբերի 3-ին` Հաշմանդամների միջազգային օրվա կապակցությամբ, ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը և պաշտպանական գերատեսչության մի շարք բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ այցելել են «Լեռնային Հայաստան» առողջարան` ականատեսը լինելու զինհաշմանդամների մասնակցությամբ ընթացող սեղանի խաղերի մրցաշարի եզրափակիչ փուլին:

ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԱՆ  ԳՈՒՄԱՐՏԱԿԻ ԼՐԱԳՐՈՂԸ

Շարքային Կարեն Թորոսյանը դեռևս նախապատրաստական գումարտակի զինվոր է: Հիմնականում նա է պատրաստում պատի թերթը, գրում հոդվածներ, երգիծական մանրապատումներ, միջոցառումների ժամանակ հանդես գալիս զվարճալի ծրագրերով: Փոքր հասակից հրապուրվելով զինվորական ծառայությամբ, նա ուսումը շարունակել է «Տիգրան Մեծ» ռազմամարզական վարժարանում, որն ավարտելուց հետո լրագրություն է սովորել «Ֆես հաուս» միջազգային ուսումնական կենտրոնում, աշխատել «Արմնյուզ» հեռուստաընկերության «Արմկոմեդի» հումորային հաղորդաշարում:

ԵՂՈՅԱՆ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐԸ ՊԱՏՐԱՍՏ ԵՆ ՄԱՐՏԱԿԱՆ ՀԵՐԹԱՊԱՀՈՒԹՅԱՆ

Շարքային Սմբատ և Գուրգեն Եղոյան զույգ եղբայրներին ներկայացնում են որպես օրինակելի զինվորների: Նրանք կարգապահ են, հրամանները կատարելու հարցում պատրաստակամ, դասերը պատրաստում են ժամանակին, ազնիվ ու անկեղծ են ընկերների հետ:
-Չեմ ուզում առանձնացնել մյուսներից, բայց, իրոք, հրաշալի զինվորներ են, ծառայում են գիտակցաբար,- ասում է գումարտակի հրամանատարի ԱՀՏԱ գծով տեղակալ մայոր Հ. Նարիմանյանը և հեռանում, որպեսզի մենք առանձին զրուցենք:

«ՄԵՆՔ ԻՐԱՎՈՒՆՔ ՉՈՒՆԵՆՔ ԹՈՒՅԼ ԼԻՆԵԼՈՒ»

Պատերազմի ամենածանր պահին իր հազարավոր հասակակիցների պես մի օր էլ Դավիթ Բաղդասարյանը դպրոցի փոխարեն խրամատ գնաց: Հրադադարից հետո էլ, երբ շատերն իրենց խաղաղ աշխատանքը, ոմանք էլ ուսումը շարունակելու նպատակով կախում էին զենքերը, պաշտպանության բանակի կազմավորման գործընթացը նոր թափ էր հավաքում: Սպաների թափուր հաստիքները համալրելու համար բազմափորձ գեներալ-լեյտենանտ Քրիստափոր Իվանյանն ընտրել էր ամենակարճ և արդյունավետ ուղին՝ մարտական գործողությունների փորձ և հարուստ գիտելիքներ ունեցող երիտասարդների համար կազմակերպելով սպայական դասընթացներ:

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐԱՆՔ

Հարգելի՛ «Հայ զինվոր»
Ես` պաշտոնաթող գնդապետ Արտիկ Ավետիքի Մամիկոնյանս, շուրջ 43 տարի ծառայել եմ զինված ուժերում (սկզբում խորհրդային բանակում, իսկ 1993թ. սկսած` ՀՀ զինված ուժերում), մասնակցել եմ Արցախյան ազատամարտին` զբաղեցնելով տարբեր պատասխանատու պաշտոններ: 2004թ. զորացրվել եւ մինչեւ այժմ զբաղվում եմ հայրենիքիս որակյալ սպաներ պատրաստելու գործով` որպես դասախոս Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում:

Ես Երվանդ Մելքումյանն եմ, Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքից: Ավարտել եմ Հայաստանի պետական մանկավարժական համալսարանի պատմության ֆակուլտետի 1-ին կուրսն ու զորակոչվել բանակ: Այժմ կատարում եմ հայրենիքիս հանդեպ իմ պարտքը եւ ծառայում եմ կապի ուսումնական զորամասերից մեկում: