-Երբ մեծ ու նվիրական երազանք ունենաք, ուխտ արեք ու եկեք Անգեղակոթ: Հուլիսի երրորդ կիրակին Վարդան Զորավարի տոնն է, այդ օրը եկեք: Քարանձավի մեջ՝ մատուռում, որտեղ, ըստ ավանդության, Զորավարի գլուխն է թաղված, մոմ վառեք, հետո Սուրբ ծառից թաշկինակ կապեք ու հավատով սպասեք, որ երազանքն իրականանա,- ասում է Անժելան:

Շարքային Սարգիս Քարամյանը զինված ուժերի օրինակելի զինծառայողներից է, «Պաշտպան հայրենյաց» ծրագրի բացարձակ գերազանցիկ է։
Մինչեւ բանակ գալը մի տարի բնակվել է Ռուսաստանում: Զորակոչվելու համար էլ վերադարձել է հայրենիք: Ավելի ուշ տեղեկացել է պաշտպանության նախարարության առաջարկած ծրագրի մասին ու առանց վարանելու դիմել, պայմանագիր է կնքել։

Փոխգնդապետ Աշոտ Ժամհարյանն իր զինվորական կենսագրության առաջին քայլերը կատարել է քսանչորս տարի առաջ արտերկրի ռազմաուսումնական հաստատություններից մեկում: Տարբեր ծառայավայրերում տարբեր պաշտոններ զբաղեցրած սպան այժմ արդեն զորամասերից մեկի շտաբի պետն է։ Փորձի, սպային անհրաժեշտ կարողությունների պակաս չունի, սակայն այսօր էլ չի զլանում անընդմեջ ինքնակրթվել, կատարելագործել մասնագիտական հմտությունները։

-Ես Դավիթ Աբրահամյանն եմ, 25 տարեկանում զորակոչվել եմ ՀՀ զինված ուժեր:
Այսպես է սկսվում մեր զրույցը ուսումնական զորամասի զինծառայողների հետ: Հայրենիքին ծառայելն ու նրա հանդեպ պարտքը հատուցելը հայկական բանակի զինվոր Դավիթի համար սրբազան առաքելություն է։

Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիան կուրսանտների նոր հերթափոխ է ընդունել։ Չորս տարի ապագա սպաները կուսանեն անհրաժեշտ տարաբնույթ առարկաներ, կհմտանան զինվորական գործում։

Կրակային պատրաստության քննության մեկնարկը տրված է. մենահատ հրաձգությամբ ու կրակահերթով զինծառայողները մեկը մյուսի հետևից խոցում են մոտ և հեռու թիրախները։

2016 թվականի ապրիլին Հրաչը Թալիշ-Մատաղիս ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկում ժամկետային զինծառայող էր։ Ապրիլյան մարտական գործողությունները ամբողջովին փոխեց Հրաչի աշխարհընկալումը, մարդկային կյանքի մասին պատկերացումները։ 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին պատերազմի բոթն առնելուն պես Հրաչն առաջիններից մեկը կամավորագրվեց և մինչև պատերազմի ավարտը մնաց ու կռվեց Արցախում։