Բանակ և հասարակություն
Պատերազմն անցած զինվորի ու զինվորականի համար պատերազմը երբեք չի ավարտվում, օրերը հեռանում են, գնում, բայց հուշերի ալիքը տարիների հեռավորությունից գալիս, պաշարում է միտքը, տակնուվրա անում սիրտը, հոգին: Չավարտված պատերազմ է հոգու, սրտի մեջ…
Քաշաթաղի շրջանային զինկոմիսարիատում եռուզեռ էր: 2019թ. առաջին զորակոչն էր, և շրջանի տարբեր բնակավայրերից զորակոչիկները տեղ էին հասել: Զորակոչային բաժանմունքի պետ, կապիտան Հովհաննես Բայաթյանը, աշխատակիցները վերջնական տեսքի էին բերում զինվորացող տղաների փաստաթղթերը:
Զինվորական ծառայությունը յուրաքանչյուր տղամարդու կյանքում անցնում է յուրովի։ Փորձեմ հակիրճ, բայց բովանդակալից ներկայացնել իմ ծառայության երկու տարիները։
Բարեւ, սիրելի զինվոր: Ես քեզ չեմ ճանաչում, չգիտեմ քո անունը, բայց դու այնքան հարազատ ես… Հեշտ չէ ծառայությունդ, երեւի կարոտում ես ծնողներիդ, ընկերներիդ…
Շնորհավորելով Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոնի առթիվ՝ ամենայն բարիք եմ մաղթում ձեզ ու ձեր հարազատներին: Երախտագիտությամբ նայենք անցյալին, հավատով՝ ապագային, և թող 2019 թվականը դառնա նվիրական երազանքների իրականացման տարի, թե՛ ծառայության մեջ, թե՛ անձնական կյանքում բերի մեծ հաղթանակներ, ուրախության ու հպարտության բազում առիթներ:
Թող 2019-ը բարություն, կարեկցանք ու սեր սփռի Հայոց աշխարհում, ու թող այդ սերը որպես անհաղթ զենք, որպես մեր ուժը բազմապատկող վահան, դարեդար փակի ոսոխի ճանապարհը:
Բանակում օրակարգային, առաջնահերթ խնդիրներից է զինծառայողների եւ նրանց ընտանիքի անդամների միջեւ կապի ապահովումը: Դեռեւս 15-20 տարի առաջ, այդ նպատակով զորամասերում տեղադրվել էին տաքսաֆոններ (ընդհանուր օգտագործման հեռախոսային ապարատ), այնուհետեւ պաշտպանության նախարարությունը հատկացրեց հեռախոսներ՝ միակողմանի կապով, բոլորովին վերջերս էլ, զինվորներին թույլատրվել է ունենալ բջջային հեռախոս, իհարկե, որոշակի սահմանափակումներով (բջջային հեռախոսը տեսագրման, ձայնագրման, լուսանկարահանման եւ համացանցին միանալու հնարավորություն չպետք է ունենա):