Թերթ
Ազատագրված հողի բույրն ու համը, գույնն ու ձայնը եւ վերջապես կարոտը զգալու համար պետք է ազատագրելուց հետո մի գիշեր քնես այդտեղ, լինի բնակավայր, թե ամայի տարածք,- խորհում էր Ալֆրեդ Ներսիսյանը՝ Աֆոն։- Այդ զգացողությունը ես ունեցա Նյուվադիի գրավումից հետո։ Փոքրիկ մի բլրակին մի տուն կար, որտեղ էլ գիշերն անցկացրինք գեներալ Գեգեի (Գրիգոր Գրիգորյան) հետ, որը լսելով, որ մեր ջոկատը պետք է իրականացնի Նյուվադիի ազատագրումը՝ սար ու ձորերով, արնոտած ոտքերով եկել-հասել էր մեզ։
Տպագրում ենք «Տիգրան Մեծ» աշխարհազորային ջոկատի հրամանատար, ազատամարտի վետերանների միության փոխնախագահ, «Տիգրան Մեծ» ռազմակրթական վարժարանի պետ, պահեստազորի գնդապետ Կորյուն Ղումաշյանի օրագրային գրառումներից փոքրիկ պատառիկներ, որոնք, հեղինակի բնորոշմամբ, իր կյանքի ամենից կարեւոր հատվածի վավերագրությունն են։
Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժերի կարգապահական կանոնադրության համաձայն, զինվորական կարգապահությունը յուրաքանչյուր զինծառայողի կողմից ՀՀ Սահմանադրությամբ, կարգապահական կանոնադրության, ՀՀ այլ օրենքներով, զինված ուժերում գործող կանոնագրքերով, ինչպես նաև հրամանատարների` իրենց լիազորությունների շրջանակներում տված հրամաններով uահմանված պարտականությունների և կարգուկանոնի խuտիվ ու ճշգրիտ պահպանումն է:
Երբ սկսվեց շարժումը, Արիկին դժվար էր տանը գտնել։ Նա հեռահար զինտեխնիկայի (ականանետ, հրանոթ) մասնագետ էր, եւ արդեն իսկ կարելի է պատկերացնել, թե նրա մասնագիտական ունակությունները որքան անհրաժեշտ էին նոր-նոր կազմավորված, թշնամու դեմ դուրս եկած մեր ջոկատներին։
Ամեն ազգ եւ ժողովուրդ ունի իր բնակավայրին եւ աշխարհագրական դիրքին հատուկ բուսականությամբ ու կենդանական աշխարհով պայմանավորված կերակրատեսակները, եւ չկա սահմանափակում կերակրի մեջ: Այս է պատճառը, որ մեր Փրկիչն ի լուր մարդկության հայտարարում է. «Այն, ինչ բերանն է մտնում, չի պղծում մարդուն, այլ ինչ դուրս է ելնում նրանից, այն է պղծում մարդուն»: Մարդու խոսքն ինչքան շիտակ է, այնքան մաքուր է մարդը, եւ ինչքան ծուռ ու նենգությամբ լեցուն է, այնքան վնասում եւ կորստյան է մատնում մարդկային հոգին:
