Ունենալու ենք նոր մարզադահլիճներ, գերժամանակակից պրոթեզարան՝ գերմանական սարքավորումներով հագեցած, վերապատրաստված մասնագետներ,- ասում է Հայրենիքի պաշտպանի վերականգնողական կենտրոնի տնօրեն Հայկուհի Մինասյանը:

Սոթք-Քարվաճառ ճանապարհի այս հատվածում մեքենայի ընթացքը հետզհետե դանդաղում է, իսկ մոտակա կանգառում արդեն մեր մարտական դիրքերն են՝ նոր մարտական դիրքերը:

Ձեռքիս դիվիզիոնի հրամանատար, փոխգնդապետ Արսեն Հակոբյանի պատերազմական լուսանկարն է՝ մարտական դիրքերում, ամենաթեժ օրերին է արված՝ կռվի խիստ հարաբերական ընդմիջման մի պահի: Աչքերն անքնությունից ու հոգնածությունից կարմիր են: Քամուց, արևից ու փոշուց սևացած դեմքին հաղթողի ժպիտ է՝ հանդարտ, վստահ…

Հոկտեմբերի 31-ին Մարտունու ճակատում, գիշերային թեժ մարտի ժամանակ, հերոսաբար զոհվեց եղբայրս՝ կրտսեր սերժանտ Արսեն Հայկի Խաչատրյանը:

Հարավային սահմանագոտում ենք՝ գնդապետ Գ. Պողոսյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում, որի անձնակազմը մարտական հերթապահություն է իրականացնում պատասխանատու և բարդ տեղամասում:

Պատերազմից հայտնի դարձած լուսանկարի տղան՝ հրետանավոր Արմանը, տուն է վերադարձել ողջ ու առողջ։ Թե ինչպես լուսանկարիչը անմահացրեց պահը, ինքը չի հիշում…

«Հայ զինվորի» բազմաթիվ ընթերցողներ նամակներ են գրել ինձ՝ խնդրելով պատմել Արցախի հերոս Մենուա Հովհաննիսյանի կյանքի ու սխրանքի պատմությունը, նկարել երկնագույն, խորունկ աչքերով մարտիկի հոգու դիմանկարը։ Ես, բնականաբար, դիմեցի Մենուա Հովհաննիսյանի մորը՝ լրագրող Կարին Տոնոյանին։