Երևանի կայազորային հոսպիտալի մաշկավեներական բաժանմունքի ավագ օրդինատոր, բ/ծ կապիտան ԱՐՓԻՆԵ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ այս համարում կխոսի պարազիտային (մակաբուծական) հիվանդություններից երկուսի՝ քոսի և ոջլոտության մասին։

Հայրենիքը սկսվում է սահմանից, որտեղ ապրում են պատվախնդիր, իրենց հող ու ջրի արժեքն իմացող մարդիկ, ովքեր անկախ ամեն դժվարությունից «մնում են հարազատ հողում, պայքարում, մաքառում, ապրում: Տավուշի մարզի Կոթի գյուղը շրջապատված է ադրբեջանական տարածքներով: Հայ-ադրբեջանական հակամարտության ընթացքում գյուղը հազար ու մի փորձություն է տեսել, սակայն Կոթիի զավակները միշտ էլ կարողացել են արժանի հակահարված տալ հակառակորդի ոտնձգություններին: Սահմանամերձ այս բնակավայրում չես գտնի մի տուն, որ հարազատ-բարեկամ կորցրած չլինի:

Արցախյան ազատամարտի հերոս Մհեր Կիրակոսյանի տողերն են։
Արծվաշենը Մհեր Կիրակոսյանի ծնողների ծննդավայրն է։ Մհերը թեեւ ծնվել է Երեւանում, բայց մանկության տարիների մեծ մասն անցկացրել է Արծվաշենում։ Դպրոցն ավարտելուց հետո դիմում է զինկոմիսարիատ՝ խնդրելով զորակոչել բանակ։ Մերժում են։ Քննություններ է հանձնում, ընդունվում ֆիզկուլտինստիտուտ։ 1991 թվականին հերթական դիմումից հետո զորակոչվում է բանակ։ Այդ տարիներին սկսվում է նաեւ Մհերի հայրենի գյուղի՝ Արծվաշենի ինքնապաշտպանությունը։

Խաբեբաներ, ցավոք, մեր շրջապատում քիչ չեն։ Նրանց համար գոյություն չունի, ավաղ, ոչ մի սրբություն։ Շատ դեպքերի մասին կարելի է խոսել, երբ այդպիսիք մարդուց բնակարան են խլել, յուրացրել մարդկանց հալալ քրտինքով աշխատած գումարները, կեղծված փաստաթղթերով «բարեգործական» նպատակներով դրամ շորթել… Բայց որ օրը ցերեկով, քաղաքի կենտրոնում, հանգանակություն արվի… բանակի կարիքների համար, հավատացեք, վեր է սպասվածից։ Եվ ամեն անգամ զարմանում ես մարդկանց դյուրահավատության, մարդկային անտարբերության վրա։

30-րդ ամառային օլիմպիական խաղերը 17 անմոռանալի օրվա ընթացքում իրենց վրա էին սեւեռել միլիոնավոր մարդկանց ուշադրությունը։ Սպորտային տոնն ավարտվեց, եւ եկել է ժամանակն ամփոփելու արդյունքները։
Մեծ Բրիտանիայի մայրաքաղաքը արդեն երրորդ անգամ էր հյուրընկալում համաշխարհային այս խոշոր միջոցառումը։ Նախկինում ամառային օլիմպիական խաղերը Լոնդոնում անցկացվել էին 1908 եւ 1948 թթ.։

Զորամասի հրամանատարի տեղակալ գնդապետ Դ. Միքայելյանի ուղեկցությամբ բարձրանում ենք մարտական հենակետեր։ Գնդապետի ցանկությունը միայն մեզ ուղեկցելը չէր. մարտական հենակետեր բարձրանալը փորձառու զինվորականի ամենօրյա աշխատանքային գրաֆիկի մի մասն է։
Մեքենան դանդաղ բարձրանում է, ու մենք ունկնդիր գնդապետի պատմություններին, որոնք հիմնականում տարիներ առաջ այստեղ տեղի ունեցած թեժ մարտերի հիշողություններ են՝ ասես չենք նկատում բնության բազմագույն գեղեցկությունը։

Ավագ սերժանտ պայմանագրային զինծառայող Հայկ Գրիգորյանի հետ զրույցը տեղի ունեցավ գումարտակի գեղեցիկ կահավորված լսարանում։ Պատերին հայրենասիրական խորագրերով ցուցանակներ են, ազգային հերոսների, մեր ազատամարտի նվիրյալների լուսանկարները…