Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Բանակ և հասարակություն

ՏՈՆԴ ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ, «ՓՈՔՐ ՄՀԵՐ»

Հունիսի 3-ին մեծ շուքով նշվեց «Փոքր Մհեր» կրթահամալիրի ստեղծման 10-ամյակը: Հարազատ կրթօջախում տեղի ունեցած հանդիսավոր տողանից հետո հայկազուններն այցելեցին Ծիծեռնակաբերդ` հարգանքի տուրք մատուցելու Եղեռնի զոհերի, ազգային հերոս Մովսես Գորգիսյանի, Երվանդ Սաղումյանի, Սամվել Գեւորգյանի, Մուշեղ Մխոյանի եւ Էդիկ Մարկոսյանի հիշատակին։ Ապա երթը շարունակվեց դեպի Եռաբլուր, այստեղ նրանց դիմավորեցին Հայրենական մեծ պատերազմի, մեր նորօրյա ազատամարտի վետերանները, բարձրաստիճան սպաներ, եւ միասին ծաղկեպսակ դրեցին Արցախյան պատերազմում զոհված քաջորդիների, Անդրանիկ Զորավարի եւ Վազգեն Սպարապետի շիրիմներին։ Հաջորդ կանգառը հայոց մեծերի պանթեոնն էր։

«ՓՈՔՐ ՄՀԵՐԻ» ՄԵԾ ՁԵՌՔԲԵՐՈՒՄՆԵՐԸ

«Վրաններում էինք պարապմունքներ անցկացնում. երեխաները մեկում դասերն էին պարապում, մյուսում՝ ճաշում, երրորդում՝ քնում։ Վառարան էինք վառում, ծուխը լցվում էր ներս։ Ընդամենը 40 սան ունեինք։ Ուսուցիչները գնահատում էին երեխաներին` մատյանները ծնկների վրա դրած։ Պայմաններ չկային, նորմալ գույք չկար։ Բայց կար մեծ սեր, կար նվիրում»,- հիշում են կրթահամալիրում առաջին օրից աշխատողները։

ԾԱՌԱՅՈՒՄ ԵՄ ՄԵԾԱԳՈՒՅՆ ՆՎԻՐՈՒՄՈՎ

Զինվորական ծառայությունը համարում եմ իմ կյանքի ամենակարեւոր շրջանը, որն անցնում եմ գիտակցաբար եւ պատվով։ Ինչպես ցանկացած գործի սկիզբ, ծառայությանս սկիզբն էլ փոքր-ինչ դժվար ստացվեց (նկատի ունեմ նոր միջավայրին հարմարվելու դժվարությունը)։ Ծառայությանս մեկ տարին անցել է, եւ այսօր ուզում եմ անկեղծորեն խոստովանել՝ ամենեւին էլ չեմ զղջում, որ արտերկրում հաստատվելու եւ ուսումս շարունակելու հնարավորություն ունենալով, գերադասեցի մնալ հայրենիքում եւ զորակոչվել բանակ։

ՊԱՇՏՊԱՆՎԱԾ ԵՐԵԽԱՆԵՐ` ՊԱՇՏՊԱՆՎԱԾ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

Ամռան առաջին օրը երեխաներինն է: 1950 թվականի հունիսի 1-ից ամբողջ աշխարհը նշում է Երեխաների պաշտպանության միջազգային օրը: Պաշտպանելով երեխաներին այսօր` մենք պաշտպանում ենք մեր ապագան, մեր վաղվա պետությունը: Մեր մոլորակի փոքրիկ բնակիչներն իրենց անմեղ հոգով, անկեղծ ժպիտներով, անմիջականությամբ, իրենց աչքերի փայլով ջերմացնում են բոլորիս սրտերը: Թող մանկության մոլորակում թեւածի խաղաղությունը, սերն ու բարությունը լինեն հարատեւ: Արժանին տանք երեխաներին` արժանին ստանալու համար:

ՆԱԽՆԱԿԱՆ ԶԻՆՎՈՐԱԿԱՆ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒԹՅԱՆ ՕԼԻՄՊԻԱԴԱ ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏՈՒՄ

Այս տարի առաջին անգամ դպրոցական օլիմպիադաների ծրագրում ներառվել էր նաեւ «Նախնական զինվորական պատրաստություն» առարկան: Օլիմպիադայի արդյունքներն ամփոփվեցին մայիսի 26-ին պաշտպանության նախարարության Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում:
Օլիմպիադայի եզրափակիչ փուլին մասնակցել են հանրապետության բոլոր մարզերի եւ Երեւանի թիմերը, որոնք հիմնականում բաղկացած էին 7-ական հոգուց, ընդամենը` 70 աշակերտ: Օլիմպիադայի եզրափակիչ փուլը տեղի ունեցավ մայիսի 23-ից 26-ը:

ՀԱՂԹԵՑԻՆՔ ԵՎ ԿՀԱՂԹԵՆՔ` ՈԳՈՎ, ԿԱՄՔՈՎ, ԳԱՂԱՓԱՐՈՎ

Մենք փոքր երկիր ենք, եւ բնական է, որ որոշ հարցերում խոշոր տերությունները կարող են իրենց սեփական խաղը խաղալ` առանց մեր պահանջները հաշվի առնելու: Սակայն պատմական կոնկրետ օրինակները համադրելով` համոզվում ես, որ, այնուամենայնիվ, սեփական շահերը պաշտպանելու հնարավորություն կա` իրադարձությունների հորձանուտում ճիշտ կողմնորոշվելու, քաղաքական կամքի եւ մարտունակ զինված ուժերի առկայության դեպքում:

ԲԱՇԳԱՌՆԵՑԻՆԵՐԻ ՎԵՐԱԴԱՐՁԸ

Միշտ չէ, որ աշխատասիրությունը, տաղանդն ու բարձր ճաշակը օգտակար են եղել մեզ՝ հայերիս համար։ Այս բարձր հատկանիշների պատճառով հաճախ ենք ենթակա եղել օտարների նախանձին, չարությանը եւ ատելությանը։ Իսկ երբ միջնադարյան հզոր Պարսկաստանի տիրակալ Շահ Աբասը 1603թ. եկավ նվաճելու պետականությունից զրկված Հայաստանը, պարզամիտ հայ ժողովուրդը նրան նվիրեց ոսկեղեն, արծաթեղեն, գորգեր… Հիացած հայ վարպետների տաղանդով` Շահ Աբասը որոշեց դատարկել Հայաստանը, ժողովրդին տանել Պարսկաստան եւ հայերի միջոցով զարգացնել իր երկրի արհեստագործությունը, առեւտուրը, մշակույթը։