Հայաստանն ու Արցախը պատերազմ չեն ցանկանում, սակայն բոլորը պետք է վստահ լինեն` մենք արժանապատիվ պատասխան կտանք նետված ցանկացած մարտահրավերի: Այլևս երբեք Արցախի բնակչությունը չի կանգնելու ֆիզիկական ոչնչացման վտանգի առջև: Հայաստանի Հանրապետությունը դրա երաշխավորն է:
Արցախի ճակատագիրը որոշելու է Արցախի ժողովուրդը: Դա ամրագրված է միջազգային իրավունքով, միջազգային բազմաթիվ փաստաթղթերով: Ուստի, Ղարաբաղի իշխանությունների լիարժեք մասնակցությունը բանակցություններին դառնում է օրվա հրամայական:

Լուսանկարիչ Հովհաննես Սենեքերիմի Արմենակյան։ Սիրված անուն, վաստակաշատ մտավորական։ Կգան ու կանցնեն սերունդներ, սակայն Հովհաննեսի գործը կմնա։ Դեռ խորհրդային տարիներին ծառայության ընթացքում եղել է լուսանկարիչ։ Ծառայությունից հետո վերադարձել է հայրենի Ապարանի Վարդենիս գյուղ եւ աշխատանքի անցել շրջանային «Ծաղկունք» թերթում։ Այնուհետեւ տեղափոխվել է Երեւան եւ աշխատանքի անցել «Ավանգարդ» թերթում։ Այդ տարիներին ստեղծված բնության հրաշալի պատկեր-ակնթարթները մինչ օրս երազային զգացողություններ են արթնացնում մարդու հոգում։

Միշտ էլ Ադրբեջանի քաղաքական վերնախավը ձգտել է ստեղծել սեփական պատմություն, հզոր անցյալ՝ թեկուզ այլոց հաշվին: Զարմանալի չէին անգամ խորհրդային շրջանի պատմական և գիտական զեղծարարությունները, որոնք այս կամ այն կերպ ուղղորդվում էին Մոսկվայից: Սակայն այլ բան է ընդհանրապես պատմական անցյալի կեղծումը, մեկ այլ բան այն գիտական մակարդակով աշխարհին հավաստի ներկայացնելը: ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Ադրբեջանի ղեկավարները, ունենալով տարբեր քաղաքական հայացքներ, այս հարցում հակասական դիրքորոշում ունեին: Ալիևների իշխանության վերազավթումից հետո տարվում է տոտալ խաբեության վրա հիմնված պատմության կեղծման քաղաքականություն: Սակայն այդ կերպ «ազերի» ինքնության ձևավորման հարցը վերջնական լուծվել չի կարող:

Նոր տարվա առաջին աշխատանքային շաբաթը սկսեցինք ահազանգով: Խմբագրություն էր դիմել բռնագաղթածների եւ զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներին աջակցող «Ղարաբաղ» հասարակական կազմակերպության նախագահ Սիրվարդ Գալստյանը:
Նա դեկտեմբերի 29-ին ԱՄՆ-ում բնակվող բարերար Մանավազ Մարտիրոսյանից 9 ծանրոց նյութական օգնություն է ստացել, որը Ամանորի կապակցությամբ որոշել էր հատկացնել սահմանամերձ գյուղերի կարիքավոր բնակիչներին։ «Մանավազ Մարտիրոսյանը սփյուռքահայ ձեռնարկատեր է: Մեր կազմակերպության մասին իմացել է ԱՄՆ-ում գտնվող ընկերուհուս միջոցով: Նախկինում էլ նրանից օգնություն էինք ստացել, սակայն ծանրոցները մեզ էին հասել անհատի միջոցով, եւ դրանց պարունակությունը համապատասխանել էր մակնշմանը, որի մասին մենք տեղեկացել ենք նախօրոք:

Ի՞նչ ավանդույթներ ունի մեր բանակը: Տարողունակ հարց է, մանավանդ, եթե հաշվի առնենք, որ դրանց ձևավորումը դեռ ավարտված չէ, ուստի ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը 2013թ. Տարեմուտի իր ուղերձում կոչ է անում վերջնականապես ձևավորել «Հայոց ազգային բանակի» ավանդույթները:

Սովորաբար զորամասերի հրամանատարները բնավորությամբ լինում են երկու տեսակ՝ հանգիստ, որոնք շուտ հարմարվում են իրավիճակին, միջավայրին և անհանգիստ։ Վերջիններս միշտ շարժման, որոնումների մեջ են, ավելի նպատակասլաց են ու շատ լավ հասկանալով, որ վերադասն իրենցից սպասելիքներ ունի, մշտապես որոնում են առաջադրանքների կատարման նորանոր արդյունավետ ձևեր, մեթոդներ ու երբեք չեն բավարարվում ձեռքբերածով։

Չորս տարի առաջ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, իբրեւ խորհրդանշական ընծաներ, կոնյակներ հանձնեց զորամասերի հրամանատարներին, որից բաժին հասավ նաեւ գնդապետ Ս. Սիանոսյանին, ով ղեկավարում է ավիացիայի զորամասերից մեկը: Նախարարն ասաց` կոնյակը կբացեք ու կխմեք, երբ կկատարեք ձեր առջեւ դրված խնդիրը, երբ ինքներդ գոհ կլինեք արված գործից: