Ուշադրության կենտրոնում
Կապիտան Մարինե Եզեկյանն ասում է՝ իրեն զինված ուժեր են բերել Հայրենիքի հանդեպ անսահման սերը և զինվորական գործով հրապուրված լինելը. «Գիտեի, որ շատ դժվար ուղի եմ բռնել, բայց եթե սիրում ես մասնագիտությունդ, շատ հեշտությամբ հաղթահարում ես բոլոր խոչընդոտները»։
Զինված ուժերում քիչ չեն զինվորական գործը որպես կյանքի ուղի ընտրած գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչները: Նրանց կհանդիպեք թե՛ թիկունքում, թե՛ առաջնագծում… Հրետանավոր, կապավոր, մոտոհրաձիգ, հետախույզ…
Աննա Ասլանյանը 14 երեխաների մայր է. վեց որդի ունի, ութ դուստր: Տղաներից երկուսը՝ Ավետիքն ու Հակոբը, արդեն կատարել են զինվորական պարտքը Հայրենիքի հանդեպ, Սողոմոնը կզորակոչվի ամռանը, հետո բանակ կգնան Էռնեստը, Մանուկը, իսկ ամենավերջում՝ Մոնթեն, որը հիմա վեց տարեկան է: Մեր զրույցը հերոսուհի մոր նվիրումի, սիրո, պայքարի ու հաղթանակի մասին է:
Զորամասի ուսումնական կետերում մարտավարամասնագիտական պարապմունքներ են ընթանում: Անձնակազմի մի մասն էլ հրաձգարանում գործնական հրաձգության է մասնակցում:
Ապրիլի 2-ին Հայաստանի գրողների միությունում կայացավ «Տոնապետ» գրական մրցույթի մրցանակաբաշխության արարողությունը:
Փոխգնդապետ Մոմիկ Սարգսյանը ՀՀ զինված ուժերում է 2003 թ.-ից։ Ավարտելով Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանը, դասակի հրամանատար է նշանակվել ՀՀ սահմանամերձ զորամասերից մեկում: 13 տարի շարունակ ծառայել է մարտական հերթապահություն իրականացնող զորամասերում։ 44-օրյա պատերազմի մասնակից է։ Զինվորականի իր բարդ, բայց պատասխանատու մասնագիտության ընտրությունն այսպես է բացատրում:
