Ռադիոէլեկտրոնային պայքարը իր կարողություններով դարձել է մարտական օպերացիայի տեսակ, պատերազմի վարման ձև: Այսօր չկա մի զինատեսակ, զորատեսակ, որ իր կազմում էլեկտրոնային բաղադրիչ չունենա: Նույնիսկ աշխարհի շատ բանակներում կիրառվող օպտիկական նշանոցով ինքնաձիգների դեմ հնարավոր է պայքարել հեռվից: Չէ՞ որ օպտիկան ռադիոալիքի տիրույթ է: Ստացվում է, որ հասարակ ինքնաձիգից մինչև հրթիռներ, տիեզերական արբանյակներ բոլորն իրենց կազմում ունեն էլեկտրոնիկա: Այսինքն՝ ինչքան էլ գերժամանակակից լինի տվյալ զինատեսակը, եթե մենք շարքից դուրս բերենք կամ վերահսկողության տակ պահենք էլեկտրոնիկան, այն վերածվում է «մետաղի ջարդոնի»: Ի վերջո, սպառազինության արդիականացված տարբերակները իրենց նախորդներից այնքան էլ չեն տարբերվում:

Սառը զենքով հարձակվող հակառակորդից պաշտպանության ժամանակ խորհուրդ չի տրվում հարվածը դիմավորել անշարժ վիճակում: Անհրաժեշտ է դուրս գալ հարվածի ուղղությունից կամ կենտրոնացման կետից: Դեպի ետ խուսափումը ժամանակավորապես փրկում է հարձակումից, բայց հակառակորդին տալիս է հարձակումը ավելի ակտիվ շարունակելու հնարավորություն: Բացի այդ, դեպի ետ խուսափելիս չի բացառվում անսպասելի խոչընդոտների հանդիպելը:
Լավագույն պաշտպանությունը հարձակումն է: Ավելի արդյունավետ են կանխող գործողությունները: Կախված իրավիճակից՝ կարելի է կատարել դեպի առաջ, առաջ-կողք, կողք խուսափումներ:

Մայրության, գեղեցկության միամսյակի օրերին գործուղվել էինք գնդապետ Ա.Սմբատյանի հրամանատարությամբ գործող սահմանամերձ զորամասում: Այստեղ իրենց ծառայությունն անցկացնող գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչները միշտ էլ աչքի են ընկել իրենց նվիրվածությամբ, կարգապահությամբ, և նրանց ծառայությունը միշտ բարձր գնահատանքի է արժանացել: Ինչպես միշտ այս անգամ էլ զորամասում կազմակերպվեց մայրության, գեղեցկության տոնին նվիրված միջոցառում, և զորամասի հրամանատարությունը ջերմորեն շնորհավորեց գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչներին: Հայոց սահմաններին ապրող հայուհիները մշտապես պայքարի մեջ են, և միշտ ուզում ես նրանց ասել. «Ձեզ երջանկություն, համբերություն, առողջություն, հա՛յ մայրեր, ձեր ձեռքի ափերում գրված հայոց ճակատագիրը ձեր շոյանքի, քնքշանքի ու նաև մայրական ապտակի հետ փոխանցվում է ձեր զինվոր որդիներին, որոնք դար ու հազարամյակներ այդ սիրով պահում-պաշտպանում են հող հայրենին»:

ՀԱՅՈՑ ԲԱՆԱԿՆ ԱՅՍՕՐ Ի ՎԻՃԱԿԻ Է ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ԻՐ ԱՌՋԵՎ ԴՐՎԱԾ ԲՈԼՈՐ ԽՆԴԻՐՆԵՐԸ՝ ԱՐԺԱՆԻ ՀԱԿԱՀԱՐՎԱԾ ՀԱՍՑՆԵԼՈՎ ՀԱԿԱՌԱԿՈՐԴԻ ՑԱՆԿԱՑԱԾ ՈՏՆՁԳՈՒԹՅԱՆ:

Մայորներ Վ. Ստեփանյանի և Հ. Փալանդուզյանի ուղեկցությամբ բարձրանում ենք մարտական հաջորդ հենակետ, որտեղ արդեն ժամկետային զինծառայողներն են:
-Ուսումնական նոր շրջանում ստորաբաժանումների հրամանատարները, շտաբի պետերը սպաների, կրտսեր հրամանատարական կազմի հետ արդեն քննարկել, պատրաստել են մարտական պատրաստության առաջիկա պլանները, նախատեսված թեմաները, ուսումնասիրել պարապմունքներ անցկացնող սպաների, ավագների աշխատանքային ուղեցույցները,- ճանապարհին զորամասի աշխատանքային մթնոլորտն է ներկայացնում զորամասի ԱՀՏԱ տեղակալ, մայոր Վ. Ստեփանյանը, ապա ավելացնում,- զինվորական դաստիարակությունը մշտապես զուգորդվում է մարտական պատրաստվածության դասերի հետ:

Կապիտան Վալերի Մեհրաբյանը վաշտի հրամանատար է: Նա ծառայում է ՊԲ զորամասերից մեկում: Մարտական ծառայության մեդալակիր է, բազում զորավարժություններում լավագույն արդյունք արձանագրած զինվորական: Նա թերեւս առանձնանում է նաեւ մեկ այլ հատկանիշով. երբեւէ ինձ հանդիպած ամենաբարձրահասակ սպան է: Երբ այդ մասին ասում եմ՝ ժպտում է:

Այս նպատակով հետախույզները հիմնականում օգտագործում են սվինը, սակրավորային բահը, կացինը: Թեև ցանկացած սուր գործիք ճիշտ նետելու դեպքում կարող է կատարել զենքի դեր:
Նետման լավագույն տարածությունը կազմում է 5-8 մետր: Ավելի երկար տարածություն նետելու դեպքում պակասում է հարվածի ուժը, արագությունը և դիպուկությունը: Զենքի նետման հետագիծը պետք է լինի հնարավորինս փոքր կորագծով:
Դաշույն նետելու ժամանակ անհրաժեշտ է բռնել շեղբից, բայց այնպես, որ կտրող մասը լինի դեպի դուրս, որպեսզի ձեռքի ափը չվնասվի: Կարելի է նետել նաև բռնակից բռնելով, բայց ավելի հարմար է շեղբից և այնպես, որ ցուցամատն ու բթամատը գտնվեն ծանրության կենտրոնում: