Գեներալ-գնդապետ ԳՈՒՐԳԵՆ ԴԱԼԻԲԱԼԹԱՅԱՆԻ հուղարկավորությունը զինվորական կարգով կազմակերպելու նպատակով ՀՀ պաշտպանության նախարարությունում ստեղծվել է հանձնաժողով պաշտպանության նախարարի գլխավորությամբ:
2015թ. սեպտեմբերի 1-ին իր մահկանացուն է կնքել նշանավոր պետական եւ ռազմական գործիչ, ՀՀ զինված ուժերի կայացման առաջամարտիկ, գեներալ-գնդապետ Գուրգեն Դալիբալթայանը:
Գուրգեն Հարությունի Դալիբալթայանը ծնվել է 1926թ. հունիսի 5-ին, Վրաստանում` Բոգդանովկայի (այժմ` Նինոծմինդա) շրջանի Մեծ Արագյալ գյուղում:

Ես չեմ կարող մահախոսական գրել քեզ համար, որովհետեւ հերթապահ բառեր շարելու համար պիտի սիրտդ անհաղորդ լինի: Հոգիդ պիտի չզգա, որպեսզի կարողանաս կենսագրական թվեր-փաստերի անհույզ տողերը եզրափակել «նրա հիշատակը վառ կմնա» միլիոն անգամ ասված նախադասությամբ:

Հայտնի բարերար Ջերարդ Լ. Գաֆեսճյանը (1925-2013) ծնվել է ապրիլի 26-ին, Նյու Յորքում: Նրա ծնողները ներգաղթել էին Միացյալ Նահանգներ 1915թ. Հայոց ցեղասպանության ժամանակ:

Հայոց բանակի հրետանին ստեղծվեց և ձևավորվեց ծանր ու դժվարին պայմաններում: Հայ հրետանավորները մարտի դաշտում ցուցաբերեցին անասելի արիություն, խիզախություն, կամք և վճռականություն և իրենց անձնուրաց ու նվիրյալ ծառայությամբ էլ ավելի ամրացրին մեր բանակի մարտունակությունը: Հենց այդ նվիրյալներից մեկն էլ Գարունիկ Խաչատուրի Աբգարյանն է` Գրադ Գարունը:

2014 թ. ապրիլին ՀՀ պաշտպանության նախարարին առընթեր Հասարակական խորհուրդը կազմակերպել էր դասախոսական խմբի այց ԼՂՀ պաշտպանության բանակ՝ զորամասերում զինծառայողների համար դասախոսություններ կարդալու: Ինձ բախտ վիճակվեց լինելու պաշտպանական շրջանի զորամասերից մեկում: Դասախոսությունից հետո, «Հայ զինվոր» շաբաթաթերթի համար թղթակցություն պատրաստելու համար հարցազրույց ունեցա մի քանի զինծառայողների հետ: Թաթուլ անունով զինվորի հետ զրույցի ժամանակ հարցրի, թե արդյոք նրա համար գոյություն ունի հայրենիքի զինվորի ինչ-որ կերպար, որին նա կցանկանար նմանվել: Թաթուլը պատասխանեց Վահագն Վարդևանյան:

Հայրը զոհվել էր Արցախյան ազատամարտում: Մայրն իր միակ աղջկան թողել էր ամուսնու ծնողների մոտ ու ինքն ամուսնացել-անհասցե հեռացել: Պապն իր վշտի հետ տնից դուրս էր արել թոռնուհուն, որին իրենց խնամքի տակ էին վերցրել մայրական տատն ու մորեղբայրը: Հասակ էր առել, մեծացել էր հերոսի դուստրը` անչափելի ծանրությունը հոգում: Երբ ընդունվեց Երևանի պետական համալսարանի մաթեմատիկայի ֆակուլտետ, ոչ մեկը չգիտեր, որ այդ ներամփոփ ուսանողուհին զոհվածի աղջիկ է: Այդպես անցան օրեր, ամիսներ:

Երկրային իր կյանքն ավարտեց «Սասունցիներ» ջոկատի հրամանատար Ալֆրեդ Ներսիսյանը` հայտնի Աֆոն, սիրելի Աֆոն: Նրա հոգին գնաց, որ միանա Խաչիկ Դաշտենցի Ռանչպարներին, գնաց, որ ննջի Մուշեղ Գալշոյանի Մարութա սարի ամպերին, գնաց, որ Վրեժ Իսրայելյանի հերոսի բերանով ի լուր աշխարհի մեզ ասի՝ «Աշխարհն առանց սասունցիների տխուր կլինի»: