«Բենֆիկայի» մոլի երկրպագու Դավիթ Դե Մատան իր կտակում ժառանգորդներին պարտավորեցրել էր իրեն թաղել սիրելի ակումբի համազգեստով և այն գերեզմանոցում, որտեղից երևում է «Բենֆիկայի» մարզադաշտը: Պարզվեց, որ այդ գերեզմանոցից «Բենֆիկայի» խաղերին հետևում են անտոմս երկրպագուները:

Կարելի է ասել, որ Յոհան Կրույֆը «Այաքս» ակումբի հետ կապվեց անմիջապես իր ծննդից հետո: Մանուկ հասակում նա խիստ կարիքի մեջ էր, քանի որ հայրը վաղ էր մահացել: Մայրը աշխատում էր «Այաքսի» լվացքատանը, եւ Յոհանը հաճախ էր դիտում ֆուտբոլիստների մարզումները: Պատահական չէ, որ նա բավականին շուտ սկսեց գնդակով խաղալ: Երբ լրացավ նրա տասներկու տարին, մայրը խնդրեց «Այաքսի» մարզիչ Ռինուս Միխելսին, որ նա որդուն ընդունի ակումբի մարզադպրոց:

Մրցակիցը շատ անհարմար արարքներ է կատարում, նա կպել է Սալգադոյի վարտիքից:
♦♦♦
Կանոնների խախտում, բայց մրցավարը տեսնելով, որ գնդակը «Միլանի» մոտ է, իրավացիորեն չխախտեց կանոնները:
♦♦♦
Եվ գնդակը, հաղթահարելով վերջին արգելքը, անցնում է դարպասապահի ոտքերի արանքով եւ հայտնվում դարպասում։
♦♦♦
Դա փոխանցում էր հանդիսատեսների մեջ գտնվող մոտիկ հարազատներից մեկին։

Կինը սիրեկանի հետ է։ Գալիս է ամուսինը։ Սիրեկանն արագ թաքնվում է հեռուստացույցի ետևում։ Ամուսինը միացնում է հեռուստացույցը, նստում բազմոցին ու ֆուտբոլ դիտում։ Կինը հուզմունքը թաքցնելու համար հեռանում է խոհանոց։ Քիչ անց վազելով խոհանոց է մտնում ամուսինը.
– Կնի՛կ, ասեմ` չես հավատա։ Նոր մերոնցից մեկին մրցավարը դաշտից հեռացրեց` վարտիքով կողքովս անցավ։

Եվրոպական ֆուտբոլային մրցաշար ունենալու մասին միտքը երկար ժամանակ թևածում էր օդում եւ նախաձեռնող մեկին էր փնտրում, որ իրականություն դառնար։ Այդ բարդ գործն ստանձնեց Ֆրանսիայի հավաքականի նախկին խաղացող, հայտնի սպորտային լրագրող ու, ինչպես պատմությունը ցույց տվեց, նաեւ տաղանդավոր կազմակերպիչ Գաբրիել Անոն։

Սենեգալի հավաքականի ֆուտբոլիստներին 2002թ. աշխարհի առաջնությունում հաղթելու դեպքում Սենեգալի ֆուտբոլի ֆեդերացիան խոշոր պարգեւավճար էր խոստացել: Բայցեւայնպես, ոչ բոլոր ֆուտբոլիստները հավատացին իրենց հաղթանակին եւ հարստանալու այլ միջոցներ փնտրեցին: Օրինակ` Սենեգալի հավաքականի կիսապաշտպան Խալիլու Ֆադիգային կորեական ոստիկանությունը մեղադրեց ոսկերչական խանութից ոսկե շղթա գողանալու համար: Ֆադիգան գողությունը կատարեց Ֆրանսիայի հետ խաղից առաջ, բայց կորեական իշխանությունները քրեական գործ չհարուցեցին, քանի որ գողոնը մեծարժեք չէր:

Մարադոնայի հայրը հասարակ բանվոր էր: Նրանց ընտանիքն ապրում էր Բուենոս-Այրեսի շրջաններից մեկում, որտեղ ֆուտբոլով զբաղվող պատանիները շատ էին, սակայն Դիեգոն մանկուց գերազանցում էր բոլորին և՛ տեխնիկապես, և՛ ձախ ոտքով կատարած դիպուկ հարվածներով: Նրանք խաղում էին փողոցներում, բակերում, սակայն շուտով Մարադոնան հայտնվեց «Լոս Սեբոլինտաս» («Փոքրիկ չարաճճիներ») մանկական թիմում: Դիեգոյի գալուց հետո «Չարաճճիները» սկսեցին իրենց շրջանում բոլորին հաղթել, ինչն աննկատ չմնաց, և «Արգենտինիոս ունիորս» ակումբն իր հովանու տակ վերցրեց ամբողջ թիմը: Դիեգոն դեռ 16 տարեկան չկար, երբ «Արգենտինիոս ունիորսի» հիմնական կազմում դուրս եկավ խաղադաշտ: Նրա տաղանդն այնքան ակնառու էր, որ 1977թ. փետրվարին հրավիրվեց ազգային հավաքական: