Կիրակի առավոտյան անսովոր հարայ հրոցից զարթնեցինք։ Մեկը մյուսին ձայն տալով՝ կանչում էր լողափ։ Տեսնես ի՞նչ արտառոց բան է պատահել, որ այսպիսի աղմուկ են բարձրացրել։ Երբ հասանք լողափ, որը հանգստյան տնից մի հարյուր մետրի վրա էր գտնվում, տեսանք՝ համակարգչային բաժնի զինվորներից Արմեն Այվազյանը ինչ-որ բան է լճից քաշելով հանում: Մի մեծ խճճված ցանց՝ մեջն էլ լիքը խեցգետին։

Մի անգամ, Աշուլուկում, ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ պետ գեներալ-գնդապետ Յուրի Խաչատուրովի հետ անկաշկանդ զրույց ստացվեց, և նա պատմեց հետևյալը.
-1992թ. ադրբեջանցիները գրավել էին Կրասնոսելսկի Վահան գյուղի վրա իշխող բարձունքը, որը պետք է անպայման հետ վերցնեինք: Վազգեն Սարգսյանը գտնում էր՝ գործողությունը պետք է իրականացվի ավիացիայի` ուղղաթիռի մասնակցությամբ և նախօրոք ուղղաթիռ էր ուղարկել Ճամբարակ:

Հուլիսի 28-ին Ռուսաստանի Դաշնության Տուապսե քաղաքում հանդիսավորությամբ բացվեց հայազգի մեծ զորավար, ծովակալ, Խորհրդային Միության հերոս Հովհաննես (Իվան) Իսակովի հուշարձանը: Այդ գործը հաջողվեց Կրասնոդարի երկրամասի հայ համայնքի, մասնավորապես՝ Ալբերտ Համբարձումյանի, Գևորգ Բալադյանի, Ռոման Գալուստյանի, Արշակ Վարելջյանի, Քրիստին Կավուկչյանի և այլոց ջանքերի և աջակցության շնորհիվ:

Մի քանի շաբաթ առաջ բանակում ծառայելու հերթը հասավ նաև իմ առաջնեկ որդուն` ԵՊՀ իրավաբանության ֆակուլտետի շրջանավարտ Արբակ Զաքարյանին: Արարատի զինկոմիսարիատում հավաքվածներս ծափողջույնների ներքո ճանապարհեցինք նորակոչիկներին: Այնպիսի տպավորություն էր, թե նրանք դարձել են չեմպիոնության հավակնորդներ, ու հավաքվածներիցս ամեն մեկն այդ պահին հաղթանակի քաջալերանքով հարթակ է ուղարկում իր որդուն:

Ես, որպես նախկին ազատամարտիկ, հպարտ եմ, որ այսօր թոռս պաշտպանում է այն հողը, որը ազատագրել եմ ես՝ իր պապը: Կրկնակի հպարտ եմ, որ նա կարգապահ ծառայության համար խրախուսանքի է արժանացել: Վերջերս մարտական հրաձգությամբ զորավարժությանն ակտիվորեն մասնակցելու և մարտական պատրաստության բարձր ցուցանիշի համար թոռս խրախուսվել է պատվոգրով` ՀՀ ԶՈՒ մարտական պատրաստության վարչության պետ, գեներալ-մայոր Ի.Մաթևոսյանի կողմից:

Երթուղայինը սլանում է` փոշեպատ ճանապարհի հետեւում թողնելով արձակուրդիս մեկ ամիսը: Ես մտովի վերականգնում եմ այդ օրերի անցուդարձը, բայց Իսրայելի բանակի, ԱՄՆ տնտեսության, Սիրիական պատերազմի, Ադրբեջանին Ռուսաստանի վաճառած զենքի, աղջիկների ծառայության մասին ծավալված խոսակցությունն ստիպում է ինձ ետ նայել` տեսնելու ակտիվ զրուցողներին. երիտասարդ սպաներ ու զինվորներ են: Ուշադրությունս սեւեռում եմ «գլխավոր հերոսների» վրա` վերջում նստած երկու զինվորները նման են թվում:

«Զինվոր» հասարակական կազմակերպությունների համակարգող խորհուրդը ամփոփում է այս տարվա առաջին կիսամյակի գործունեության արդյունքները։ Համակարգող խորհրդի նախագահ Մարգարիտա Խաչատրյանի բնորոշմամբ` բանակում տարվող դաստիարակչական աշխատանքը, որքան էլ արդյունավետ լինի, բավարար չէ միջանձնային հարաբերություններում առկա խնդիրները լուծելու համար։