«ՍԱՀՄԱՆ ՔԱՋԱՑ ԶԷՆՆ ԻՒՐԵԱՆՑ»

Հա՛յ որդիներ, քաջորդինե՛ր, որ օրհասի ժամին միշտ պատրաստ եք օդում վերածվելու արծիվների, քարայծերի նման մագլցելու ժայռերը, առյուծի ցատկով բռնելու եւ անշնչացնելու ոսոխին: Եվ ի՞նչն է, եթե ոչ արյան հիշողությունը՝ մեր հայրերի, պապերի, նախահայրերի ոգու ու փորձի պահոց-շտեմարանը, որ ճիշտ ժամանակին բացվում է միշտ ու ձեզնով նորոգվում, երիտասարդանում: Էլ ինչպե՞ս է ամրանում հայ դիպուկահար տղայի բազուկը, հզորանում նշանառու պատանու աչքի սրությունը,  հրետանավոր, հրասայլավոր երիտասարդի անվրեպ խոցումը:

Ձեր խելահեղ անձնազոհությունը մեր դյուցազներգի շարունակականության, հարատեւելու իրավունք ապահովող նախնիների սխրանքի կրկնությունն է:

Այսօր առավել, քան երբեւէ դուք հաստատեցիք ու հաստատում եք՝ «Սահման քաջաց զէնն իւրեանց»:

Ալիս ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ

գրող-հրապարակախոս