ՀԱՅԱՍՏԱՆՆ ԱՎԵԼԻՆ Է, ՔԱՆ ՄԵՆՔ

Մեկ օր «ՀԱՅՈՑ ԱՐԾԻՎՆԵՐ» ՄԱՐՏԱԿԱՆ ՋՈԿԱՏՈՒՄ

Ապրիլյան դեպքերից մի քանի օր անց հերթական այցը կատարեցի առաջնագիծ, այս անգամ «ՀԱՅՈՑ ԱՐԾԻՎՆԵՐ» ռազմահայրենասիրական ՀԿ-ի նախագահ, գնդապետ Խաչիկ Ասրյանի հրամանատարությամբ գործող «ՀԱՅՈՑ ԱՐԾԻՎՆԵՐ» մարտական ջոկատի տեղակայման վայր` ԱՐԾՎԱՆԻՍՏ:

Ջոկատի վրանային ավանում ամեն առավոտ տողան է` ջոկատի հավաք. հաճախ էլ (ելնելով առաջնագծում առկա իրավիճակից)` «տագնապ» ազդանշանով, առանց հավաքի, ջոկատը կազմակերպված մեկնում է առաջնագիծ:

Նախքան հավաքը, քայլում եմ վրանային ավանով, ծանոթանում, զրուցում կամավորականների հետ, որոնց կազմում  երիտասարդներ են, միջին տարիքի տասնյակ կամավորականներ, Արցախյան ազատամարտի մասնակիցներ: Քիչ չեն նաև մտավորականները, Աֆղանստանում ծառայածները: Կան, որ եղբայրներով են՝  «Եղբայրս՝ դիրքերում, ես` թիկունքո՞ւմ»: Մեկն էլ՝ ազգությամբ քուրդ ՀՀ քաղաքացի: Նրա նվիրվածությունը, ինչպես վկայում են մարտական ընկերները, ոչնչով չի զիջում անկոտրում հային:  Այստեղ բոլորը հայրենիքի սահմանները պաշտպանելն իրենց սրբազան պարտքն են համարում:

Վրանային ավանում կարգուկանոն է, ամեն ինչ իր տեղում: Ամենուր երկաթյա կարգապահություն է: Ամեն մեկը հուզմունքով պատմում է իր ապրումների մասին, նկարագրում կամավորագրման պահը կամ թե՝ հրետակոծության, թշնամու հարվածող անօդաչու թռչող սարքի հայտնվելու ժամանակ ինչպե՞ս են իրականացնում պաշտպանական գործողությունները առաջնագծում: Բոլորը խանդավառված են:

«ՀԱՅՈՑ ԱՐԾԻՎՆԵՐ» ջոկատը՝ համաձայն հրամանի, շարվում է:

-Քաջարի՛ հայոց արծիվներ,- մարտիկներին է դիմում դաշտային հրամանատար, գնդապետ Ասրյանը,- սույն թվականի ապրիլի 4-ից առ այսօր մենք՝ որպես կամավորներ, Արցախի հարավարևելյան շրջանում ենք՝ զորամիավորման հրամանատարի հրամանատարության ներքո: Մենք մարտական խնդիրներ կատարելու համար ենք այստեղ: Ես շնորհակալ եմ բոլորիդ: Մեզ՝ բոլորիս մաղթում եմ անկոտրում կամք, անպարտելի ոգի: Իմացե՛ք, որ դուք եք իրական հերոսները: Թշնամին նույն՝ 90-ականներին մեր առջևից փախչողն է… Միշտ գիտակցեք, որ Հայաստանն ավելին է, քան մենք:

Կեցցե՛ անպարտելի Հայաստանն ու Արցախը:

Հրամանատարի այս խոսքերից հետո Արծվանիստը որոտաց կամավորականների ձայնից. «Հուռա՜, հուռա՜, հուռա~…»:

Այնուհետև զինվորականների տեղափոխման համար նախատեսված ավտոմեքենաներով կամավորականները մեկնեցին առաջնագիծ:

Ճանապարհի  մի կողմում Իրանի բարձրավանդակն է, առջևում` թշնամու դիրքերը:

Առաջնագծում ենք: Տեղի է ունենում կարճատեւ հավաք: Եվ սպառազեն կամավորական խմբերը մեկնում են տեղակայման վայր՝ յուրաքանչյուրն իր պաշտպանական բնագիծը:

Հիացմունքս ու զարմանքս մեծ են. ընդամենը հաշված օրերի ընթացքում, հենց թշնամու «քթի տակ», մի քանի կիլոմետր ընդհանուր երկարությամբ խելամիտ մշակված պաշտպանական նոր շրջան է կառուցվել, որն էլ արժանացել է  ՀՀ ԶՈՒ և ԼՂՀ ՊԲ բարձրաստիճան սպաների բարձր գնահատականին: Խրամուղիներն ու խրամաբջիջները հրաշալիորեն ծառայում են ամենաքիչ կորուստներով թշնամուն մեծ ու ծանր վնասներ հասցնելու նպատակին: Խրամուղու համակարգը լաբիրինթոս է հիշեցնում: Խրամաբջիջներում իրենց ծառայությունն են կազմակերպում մեր հերոս կամավորականները: Նշանառության տակ են հակառակորդի դիրքերը:

-Կեցցե՛ք, տղե՛րք- չեմ թաքցնում անկեղծ հիացմունքս:

Հրամանատարը հեռադիտակով զննում է տեղանքը, ցուցումներ տալիս յուրաքանչյուրին: Քայլում ենք խրամատներով, կանգնում խրամաբջիջների մոտ: Հազիվ եմ հասնում հրամանատարի ետևից…

Վաչե ՄԿՐՏՉՅԱՆ