Ես մեր թշնամուն էն գլխից գիտեմ,

Բաքվում եմ ծնվել, այնտեղ մեծացել:

Իմ աչքով տեսա ես նրա «սերը»

Եվ թոթափեցի անմիտ հույսերը:

Թե լուռ է հիմա ու ձայն չի հանում

Ձեր արդար սրից է նա վախենում,

Թե ուժը պատի, հաստա՛տ իմացեք,

Հենց վաղը եւեթ ձի կառնի ու զենք:

Հայո՛ց զինվորներ, միշտ արթուն կացեք,

Մեր հայրենիքը ամուր պահեցեք:

Հիշե՛ք, թշնամին երբե՛ք չի քնում,

Գիշեր ու ցերեկ դավեր է նյութում:

Իմ քաջ կորյուններ, իմ անուշ բալեք,

Թե ուս ուսի տաք, իրարով ապրեք,

Ձեր սեգ թռիչքին ոչ ոք չի հասնի

Հայոց երկնքի հզոր արծիվներ:

Լսե՛ք խրատը ձեր ծերունի հոր.

Սուրը հատուցման միշտ պատրաստ պահեք:

ԱԼԱՎԵՐԴԻ ՍԱՖԱՐՅԱՆ
թոշակառու, Էջմիածին