Հոգևոր-մշակութային
Չկա արվեստի, գիտության, տեխնիկայի մի ասպարեզ, որտեղ հայերը նշանակալի ներդրում չունենան կամ չլինեն առաջինը՝ հայտնագործողն ու գյուտարարը։ Ահա այդպիսի նշանավոր գիտնական է մեր հայրենակից Ալեքսանդր Քեմուրջյանը, որի մասին ուզում ենք պատմել «Հայ զինվորի» ընթերցողներին։
«Աստծու սպառազինությամբ, մեր մեջքը գոտեպնդած ճշմարտության Ավետարանով, հագած արդարության զրահը, մեր ոտքերը ամրացրած խաղաղության Ավետարանի պատրաստությամբ… հավատի վահանով, փրկության սաղավարտով ու Հոգու սուսերով, որ Աստծու խոսքն է, որպեսզի կարողանանք չար օրում դեմ կանգնել չարին…» (հմմտ. Եփես. Զ 13-17)։
1920 թվականին Արևմտյան Հայաստանի Մարաշ քաղաքից Բաղդիկյանների ընտանիքն ստիպված էր հեռանալ և հաստատվել Լիբանանում։ Գաղթի ճանապարհը շատ դաժան էր։ Ընտանիքը ոտքով հաղթահարում է հազարավոր կիլոմետրեր։
Լիբանանը Միջերկրական ծովի արևելյան ափին գտնվող փոքրիկ երկիր է։ Լիբանանի հայ համայնքը Մերձավոր և Միջին Արևելքի ամենաազդեցիկ, հայ հոգևոր-մշակութային արժեքներ դավանող համայնքն է։ Հայերը հիմնականում բնակվում են Բեյրութում, Տրիպոլիում, Սայդայում, Զահլեում, Ալեյում, ինչպես նաև Այնճարում։
Ժամանակակից Լիբանանի տարածքում (պատմական Փյունիկիա) հայերը բնակվել են դեռևս վաղնջական ժամանակներից (մ.թ.ա. I դար)։
