Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Հոգևոր-մշակութային

ԹԵՅՇԵԲԱԻՆԻ-ՕՁԱԲԵՐԴ

Ք.ա. առաջին հազարամյակում, երբ հզորացավ Վանի թագավորությունը, այս պետության թագավորներն սկսեցին նվաճողական արշավանքները և իրենց գերիշխանությունը հաստատեցին նաև Վանից շատ հեռու: Իրենց նվաճողական արշավանքների մասին թագավորները նաև սեպագիր արձանագրություններ էին թողնում, որոնց մի մասը մեզ է հասել և այժմ լավագույն վկայությունն են այդ շրջանի պատմության մասին:

ՄԵԾ ՊԱՀՔ

Համաձայն Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու տոնածիսական համակարգի՝ տարվա մեջ կան Տաղավար տոներին նախընթաց շրջաններ, որոնք համարվում են պահոց օրեր։ Այդ շրջաններից մեկը Սուրբ Հարության (Զատիկ) տոնին նախորդող քառասունութ օրերն են (Աղուհացից շրջան), որի ժամանակ քրիստոնյան, հրաժարվելով կենդանական ծագման կերակուրներից (մսեղեն, ձկնեղեն, կաթնեղեն, ձու) և մեղսավոր արարքներից, փորձում է ինքնաքննության միջոցով ճանաչել իր հոգևոր էությունը՝ թուլացնելով մարմնական ցանկություններն ու ստանալով հոգևոր սնունդ։

ԵՐԲ ԳՐԻՉԸ ԴԱՌՆՈՒՄ Է ԶԵՆՔ

Արցախյան ազատագրական պայքարում հայ զինվորը մեկ անգամ ևս ապացուցեց իր քաջության, խիզախության, դիմացկունության, զինվորական հնարամտության ու հայրենասիրության անկրկնելիությունը։ Այսօր, փորձելով վերարժևորել ազատության ու անկախության համար մղված պայքարում ծնունդ առած հայոց բանակի կազմավորման ու զարգացման երեք տասնամյակից ավելի տարիների պատմությունը, անհրաժեշտաբար վերապրում ենք մեր այդ դժվարին տարիներին ձեռք բերված նվաճումներն ու հաղթանակները։

ՔՈ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ՍԻՐՏՆ ԵՍ ԴՈՒ

Բարև, զինվո՛ր: Բարև, եղբա՛յրս: Նույնիսկ սիրած աղջկան նամակ գրելիս այսպես չեմ հուզվել, այսպիսի պատասխանատվությամբ չեմ հավաքել մտքերս: Որովհետև ես գրում եմ իմ երկրի ամենակարևոր մարդուն:

ԿՈՐՍՎԱԾ, ԲԱՅՑ ՈՉ ՄՈՌԱՑՎԱԾ. ՍԱՐԻՆՇԵՆ

Հադրութի շրջանի գեղատեսիլ Սարինշեն գյուղը Ծամձոր համայնքում է, շրջկենտրոնից 6 կմ հարավ-արևմուտք։ Գյուղը Արցախի լեռնաշղթայի արևելյան Դիզափայտի լեռների բլրապատ մասում է, Ջիլանի սարի հարթավայրում, Քարագլուխ-Ձորագյուղի հարևանությամբ։ Այն ի սկզբանե կոչվել է Շաղախ, որն իր անունն ստացել է հռչակավոր Շաղախ կամ Շախկախ վանական համալիրից։ 1995 թվականին գյուղն անվանակոչել են Սարինշեն։

ԱԶԳԱՅԻՆՆ ՈՒ ՀԱՄԱՄԱՐԴԿԱՅԻՆԸ ՄԻԱՍԻՆ ԲԱՐՁՐԱՑՆՈՂ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏԸ

Հայ հոգևոր երաժշտության գիտակ և պահապան, մանկավարժ, շարականագետ, մեր միջնադարյան հոգևոր ժառանգության նվիրյալի համար այս գաղափարը եղել է կյանքի բանաձև: Իսկ յուրաքանչյուր արվեստագետ, ասես, այն ոսկե բանալին է, ում միջոցով աշխարհն իր համար բացում է քաղաքակրթության ևս մի դուռ՝ կատարյալին ևս մի քայլով մոտենալու համար: Ու ամեն արվեստագետ նաև ինքն է այն միջնորդը, ում շնորհիվ աշխարհը ճանաչում է իր ազգին:

ԱՐՑԱԽԻ ԴԵՐԸ ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՀՈԳԵՎՈՐ, ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԵՎ ԳԻՏԱԿՐԹԱԿԱՆ ԿՅԱՆՔՈՒՄ

Պատմական Մեծ Հայքի 10-րդ նահանգ Արցախը, ըստ V դ. հայ պատմագիր Փավստոս Բուզանդի՝ «Արձախի ամուր գավառը», հայ հոգևոր-մշակութային և գիտակրթական կյանքի խոշորագույն և անփոխարինելի կենտրոն է։ 301-305 թթ. Վաղարշապատում հիմնադրելով քրիստոնեական աշխարհի առաջին՝ Սուրբ Էջմիածնի Մայր տաճարը, Գրիգոր Լուսավորիչը Արցախում IV դ. սկզբում կառուցում է նաև Ամարասի վանքը՝ համահայկական քրիստոնեական մշակույթի խոշոր օջախը։ Մեսրոպ Մաշտոցն էլ V դ. սկզբում Ամարասում է բացում Արցախի և ողջ Հայաստանի առաջին հայալեզու դպրոցը։