-Պատրա՛ստ, համազարկով կրա՛կ…
Ու կրակում էր հրետանին։ Կրակում էր 44 օր շարունակ` պահելով վերջին բեկորը հայրենի հողի։ Մարտնչում էր հայ զինվորը` կռվելով մինչև վերջին զարկը իր սրտի։

Մարտի 24-ին հայ ժողովրդի լավագույն զավակներից մեկը՝ Կարապետ (Կարո) Քահքեջյանը կնշեր իր 60-ամյակը և կնշեր մեծ շուքով, սակայն արդեն 29 տարի է, ինչ Արցախյան ազատամարտի հերոսը, «Խաչակիրներ» կամավորական ջոկատի հիմնադիր-հրամանատարը Անմահ հերոսների աստղաբույլում է ու մեր ժողովրդի հիշողության մեջ։

Արմավիրի ուսումնական զորամասում 44-օրյա պատերազմում զոհված զինծառայողների հիշատակին եղեւնիներ են տնկվել, շուտով հերոս քաջորդիների անուններով նաեւ լսարաններ կանվանակոչվեն։

Ավագ լեյտենանտ Տիգրան Պողոսյանն այս տարի կդառնար 30 տարեկան: Նա ծնվել է 1992 թ. փետրվարի 21-ին Շիրակի մարզի Հոռոմ գյուղում:

-Երիտասարդական ավյունով ու եռանդով գնացինք մեր Հայրենիքը պաշտպանելու: Նորանկախ Հայաստանի Հանրապետությունում ժամ առ ժամ անհրաժեշտություն էր դառնում Ազգային բանակի ստեղծման հարցը, և մեզնից յուրաքանչյուրը յուրովի գիտակցում էր, թե ինչքան կարևոր ներդրում կարող է ունենալ այն հաղթանակի կերտման գործում:

…Ո՛վ կմտածեր, որ նրան վիճակված էր մղոններով առաջ անցնել իր գրական հերոսներից՝ ինքն իրենով, իր կյանքով կերտելով պատմությունը, փլուզելով մեզ պաշարած անզորության պատնեշները աշխարհազորով։

Էջմիածին տանող ճանապարհից աջ՝ Ծիածան պայծառ անունը կրող գյուղն է, որի մատույցներում Արարատ լեռան թերեւս ամենագեղեցիկ պատկերներից մեկն է բացվում աչքերիդ առջեւ. վեհաշունչ Լեռը՝ դեպի իրեն ձգվող Քասախ գետի արծաթազօծ ժապավենով զարդարված…