ՀԱՆԳԱԺՊԻՏՆԵՐ
Ընթերցողի ուշադրությանն ենք ներկայացնում նշանավոր հայ երգիծաբան, արվեստի վաստակավոր գործիչ Հրանտ Հորիզոնի (Ղազարյանի) (ծնվ. 1927թ.) հանգաժպիտները:
Ուտելու տոն է Ամանորը,
Օրհնվի դրա հնարողը։
♦♦♦
Հարամ է՝ կնոջ հետ ուրիշի տանը ճաշելը՝
Քանի բաժակ խմել եմ, էնքան փեշս քաշել է…
♦♦♦
Ես թերմոս եմ բերանը փակ։ Ու տարիներ թե անցել են,
Ինչ ջերմությամբ քեզ սիրեցի, էնպես էլ տա՜ք մնացել եմ։
♦♦♦
Ե՞րբ կորավ խիղճն իր, չէր իմացել,
Տանից դուրս էր եկել եւ… չէր վերադարձել…
♦♦♦
Անօրեն ապրեց, անօրեն մեռավ,
Ոչ մի օրենք իր վրայով չեղավ։
♦♦♦
Լավ է՝ թղթի գյուտը եղավ վաղուց՝
Հորթերը փրկվեցին մագաղաթ դառնալուց։
♦♦♦
Հարազատ տանդ ապրիր եւ կլինես ողջ,
Անաչք ապրել կլինի, անհայրենիք՝ ոչ։
♦♦♦
Թե ուզում ես լինել բեղուն,
Տե՛ս, ինչպես է ապրում մեղուն։
♦♦♦
Մի սարսափիր, երբ քեզ հալածեն ու բամբասեն,
Դու տաղանդավոր եղիր, թող քեզ անտաղանդ ասեն։
♦♦♦
Այ քեզ ամուսնություն, քեֆս բերեց,
Կինը որպես օժիտ, գրքեր բերեց։
♦♦♦
Ուզեց դառնալ ոստիկան,
Որ դոլլար ու ոսկի տան։
♦♦♦
Ներողություն ասված բառը վերանում է օր օրի,
Աշխատեք, որ ձեր ոտքը կիրթ մարդ տրորի։
♦♦♦
Մեզ ծիծաղելով հաղթելու նոր սերունդ է հիմա պետք,
Ով որ հումոր չի սիրում, նրան աղջիկ մի տվեք։
♦♦♦
Տաղանդներդ անսպառ են, հայ ժողովուրդ, աչքդ լիս,
Մի Տիգրան Պետրոսյանդ գնում է, մյուսն է գալիս։
♦♦♦
Գցեցի՞ն, թե ցած ընկավ այս պաշտոնյա հանճարը,
«Սեւ արկղը» չեն գտնում, որ իմանան պատճառը…
♦♦♦
Ստախոսների համագումարում,
Ճշտախոսներին մարդ չեն համարում։
♦♦♦
Հիմա էլ չենք զարմանում խելք ու ֆայմից նոր հայի,
Մեռնի՝ «Սամվել» չի կարդա, կինո հանեն՝ կնայի…
♦♦♦
Գիտե՝ իր հանդեպ ես սեր եմ տածում,
Քթիցս բռնած` ինձ ման է ածում։
♦♦♦
Ոնց որ քեզ ուզողներ եկան, աղջի,
Թե չէ շունն էդքան ուրախ չէր հաչի…
♦♦♦
-Սպասեցե՛ք, այս ատրճանակով իրավունք չունեք սպառնալ ինձ, դուք դրա համար դեռ չեք վճարել։
Խորագիր՝ #51 (916) 29.12.2011 – 4.01.2012, Բանակ և հասարակություն
