Եռաբլուրում են աշխատում Անահիտն ու ամուսինը՝ Ժորան: Իրենց գործն են անում՝ խնամքով, հոգատարությամբ, լռությամբ էտում, ջրում են ծառ ու ծաղիկները, մաքրում ծառուղիներն ու ճանապարհները: Անմեկին մի զրույց են սկսում ամեն մի ազատամարտիկի, զինվորի դիմանկարի առջեւ: Քչերը գիտեն, որ նրանք ամուսիններ են: Ժորան սերում է Արցախի Բադակենտ գյուղից, իսկ Անահիտը ծնվել է Ապարանում: Նրանք ընտանիք են կազմել եւ լույս աշխարհ բերել հինգ երեխա՝ երեք տղա եւ երկու աղջիկ: Որդիները՝ Արտյոմն ու Արթուրը, զոհվեցին դարավերջի մեր ազատամարտում:

Այս պատվիրանն արգելում է որևէ մեկից ինչ-որ բան գողանալ, խլել կամ գաղտնի խաբեությամբ կորզել՝ չափման միավորներով խաբելով, ապրանքները կամ նրանց գները կեղծելով, վարձն ուշացնելով եւ չվճարելով, գողություն է նաեւ երկրի ավանդն ու հարստությունը թալանելը, մարդկանց պարտքերը չտալը, կեղծ դրամով եւ փաստաթղթերով վճարելը, առեւտրական պայմանավորվածությունները խախտելը եւ այլն։ Զրկվածների եւ թալանվածների գանգատը միշտ լսելի է Տիրոջ ականջին, եւ մեղավորների պատիժն անխուսափելի է. «Հարուստնե՛ր, լա՛ց եղեք եւ ողբացե՛ք այն թշվառությունների համար, որ գալու են ձեր գլխին, որովհետեւ ձեր հարստությունը փտած է։

Երկու քաղաքացիներ իրենց մեղքերը քահանային խոստովանելիս, մեղքերի եւս երկու կերպ խոստովանեցին, որոնք թեպետեւ ըստինքյան շատ ծանր մեղքեր են, սակայն սովորության համաձայն վաճառականների մեջ թեթեւ են համարվում կամ ոչինչ, այն է՝ սուտ ասելն ու սուտ երդվելը։ Եվ ասացին.
– Հա՛յր, ոչ մի բան չենք կարող գնել կամ վաճառել, եթե սուտ չասենք կամ սուտ չերդվենք։

Մի անգամ հրեշտակը մարդու կերպարանքով գնում էր մի ճգնավորի հետ, եւ եկան-հասան այն տեղին, որտեղ լեշ էր ընկած եւ գարշահոտություն էր տարածում։ Եվ երբ ճգնավորն իր քիթը փակեց, հրեշտակը նրան հարցրեց.
-Ինչո՞ւ ես քիթդ փակում։
-Այս գարշահոտությունը տանել չեմ կարողանում,- պատասխանեց նա։

Արշակ Սարուխանյանը ծնվել է 1969թ. Իջեւանի Աչաջուր գյուղում։ Հետո տեղափոխվել են Երեւան։ Երբ սկսվեցին սահմանային բախումները, մեկնեց հայրենի եզերք՝ իր մասնակցությունը բերելով ազատագրական պայքարին։ 1991թ. հուլիսի 9-ին կտրվեց նրա կյանքի թելը, և նա հավերժ մնաց 22 տարեկան։
-Մակարավանքը շատ էր սիրում,- պատմում է Սուսաննա մայրը,- երազանք ուներ. իր պսակադրությունը պետք է լիներ Մակարավանքում։ Սիրած աղջիկ ուներ, որը մինչ օրս էլ այցելում է Եռաբլուր, գալիս է ինձ տեսության։

1998թ. հայոց պատմական ազատագրված Կովսական գավառ, (Հորադիզ)։ Գումարտակի հրամանատար Հովսեփ Տերտերյանը գովեստի խոսքեր է ասում բուժքույր Անահիտ Վարդանյանի հասցեին, եւ ես պահ առաջ ուզում եմ հանդիպել, զրուցել հայրենասեր, նվիրյալ հայուհու հետ։
Անահիտը ծնվել է Երեւանում։ 1990-ից եղել է տարբեր ջոկատներում։ 1991-ից Մարտակերտի առաջին գծի շրջիկ բուժքույրն էր։ Մարտերի ժամանակ վիրակապում էր վիրավորներին եւ մնում մարտադաշտում։

Այս պատվիրանն ուսուցանում է մեզ սուրբ պահել մեր մարմինը պոռնկության ախտից եւ նրա բոլոր տարատեսակներից։ Մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս շնություն է անվանում ոչ միայն այս ախտի մարմնավոր իրագործումը, այլեւ մտքով ցանկանալն իսկ։ Ուրեմն ոչ միայն մարմնապես, այլ նաեւ հոգեպես պետք է հեռու մնալ շնությունից։ Շատ հաճախ մարդիկ ընկնում են այս մեղքի մեջ, որովհետեւ նրանց միտքը, սիրտն ու ցանկությունները նախապես ապականված են եղել այս ախտով։