Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Թերթ

ՄԵԾԱՊԱՏԻՎ ՄՈՒՐԱՑԿԱՆԸ

Հազար ինն հարյուր իննսուներեք թվականի հոկտեմբերին, մեծն երգիծաբան Հակոբ Պարոնյանի ծննդյան 150-ամյակին առիթով, ցանկություն մը կար Ղալաթիո կառամատույցին վրա Տրապիզոնեն եկած շոգենավ մը դիմավորելու։ Սակայն փոխված էին ժամանակներն, ու շատ ջրեր հոսած-գացած էին։ Փոքրիկ, զուլալ առվին դեմն առնելով՝ փոքրիկ Հայրենիք-Ծովակ մը գոյացած Էր, որուն ջրերում կլողար փոքրիկ նավակ մը։
Շուրջբոլորն օվկիան, տարբեր ուղղություններով փչող քամիներ, ահեղագոչ ալիքներու բախյուն, փոթորիկ։ Ինչպե՞ս պիտի առաջանար փոքրիկ նավակը, որտե՞ղ Էր նավահանգիստը։ Նավակը թիավարելու, փարոսը վառ պահելու ինչ ծրագիրներուն վրա կմտմտան մեր մեծապատիվ ազգային ջոջերը…

ՈՐԴՈՒՍ ԵՐԱԶԱՆՔԸ

Էջմիածնի Առատաշեն գյուղում է ծնվել Արցախյան ազատամարտի հերոս Գագիկ Գրիգորյանը։ Գագիկն ընտանիքի առաջնեկն է։ Հայրը՝ Գրիգորը, սերում է Մարտակերտի Չափար գյուղից, Սվետա մայրը՝ Գորիսից։ Ծանոթացել, մտերմացել են Երեւանի պետական համալսարանում ուսանելու տարիներին։ Հետո ընտանիք են կազմել եւ ուսուցչությամբ զբաղվել Առատաշեն գյուղի միջնակարգ դպրոցում։ Գագիկից հետո ծնվեցին Գեղամը եւ Արմենը։ Մանկավարժ ծնողները հատուկ ուշադրություն էին դարձնում […]

ԴԱՏԱՎՈՐԻ ԿԻՐԱԿԻ

Մեծ պահքի հինգերորդ կիրակին ունի արարչության հինգերորդ օրվա ու այս կյանքի հինգերորդ դարի խորհուրդը եւ կոչվում է «Դատավորի կիրակի»: Այս անունը նույնպես վերցված է այդ օրն ընթերցվող Ճաշու Ավետարանից: Այստեղ խորհրդավոր կերպով պատմվում է, որ Աստված՝ արդար Դատավորը, ամբողջ մարդկային բնության վրա միտքը որպես դատավոր հաստատեց՝ արդարությամբ դատելու Քրիստոսի օրինակով, սակայն այս դատավորը, լինելով անպատկառ եւ չունենալով Աստծու սուրբ երկյուղը, չէր տեսնում զրկվածի դատը: Այդ պատճառով մեր այրի հոգիները պաղատում են անմահ Փեսային՝ Աստծուն, Տիրոջ իրավունքն ուսուցանել այս դատավորին՝ արդար դատաստան տեսնելու մեր ոսոխի հանդեպ:

ԹՈՒՐՔԻ ՀԵՏ ԿՌԻՎԸ ԱՐՅԱՆ ԿՌԻՎ Է

Գրող Մկրտիչ Սարգսյանն ինձ հյուրընկալեց իր բնակարանում՝ ջերմ, սրտաբաց, հազար տարվա ծանոթի պես (մինչդեռ առաջին անգամ էինք հանդիպում)։ Արձակագիրը հիվանդ էր (կինը ասաց), սակայն աշխատում էր թաքցնել թուլությունը։ Մեր զրույցի չնչին մասը հոդվածի նյութ դարձավ, որովհետեւ պաշտոնական հարցազրույցը րոպեներ անց վերածվեց մտերմիկ զրույցի. գրողն սկսեց զանազան հուշեր ու զվարճալի պատմություններ պատմել՝ կապված Շիրազի, Սիլվա Կապուտիկյանի, Մարո Մարգարյանի եւ շատ այլ գրողների ու արվեստագետների հետ։

«ԿՈՐԾԱՆՎՈՂ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ ՀԱՄԱՐ ԴՈՒ ԵՂԱՐ ՓՐԿՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱԳԱՍՏ...»

Նրա զոհվելու առթիվ Անդրկովկասում եռօրյա սուգ հայտարարվեց, հուղարկավորության օրը կեսօրից դադարեցվեց աշխատանքը գործարաններում, հիմնարկներում, երկաթուղում, իսկ թաղմանը, այն էլ Թիֆլիսում, շուրջ 200.000 մարդ մասնակցեց: Իսկ աշխարհի գրեթե բոլոր մեծ ու փոքր հայ գաղութներում ինքնաբուխ ու բազմամարդ սգո արարողություններ կատարվեցին: Հայությունն ու մեջքը նոր-նոր շտկող Հայաստանը վերստին անպաշտպան էին մշուշոտ գալիքի առջեւ՝ հասկանալով, որ սեւ ու արյունոտ այն տարիներին անակնկալ բացված, բայց կիսատ մնացած մի պայծառ էջ էր անդառնալիորեն շրջվում:

ՊԱՐԶ ՀԱՇՎԱՐԿ

Ադրբեջանցի փորձագետների մի խումբ` պատմական գիտությունների դոկտոր, Բաքվի պետական համալսարանի պրոֆեսոր Էլդար Իսմայիլովի ղեկավարությամբ, մարտի 22-ին Վաշինգթոնում ներկայացրել է ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը հաջորդող ժամանակաշրջանում իրադարձությունների զարգացման իր տեսլականը: Ուշագրավ է, որ փորձագետները գիտակցաբար կենտրոնացել են միայն սոցիալ-տնտեսական խնդիրների վրա եւ փորձել են պատասխանել այն հարցին, թե հետբախումնային շրջանում ինչ է պետք եւ ինչ կարելի է անել` «ադրբեջանական 7 շրջանների վերականգնման համար»:

ԵՐԿՆՔՈՒՄ՝ ԻՆՉՊԵՍ ԵՐԿՐԻ ՎՐԱ

Հատուկ նշանակության զորքերում ծառայություն իրականացնող շարքայինները համապատասխան գիտելիքներ ստանալուց, ինչպես նաեւ հոգեպես պատրաստ լինելուց հետո ռազմական օդանավակայանում պարաշյուտով թռիչք են կատարում:
Ինչպես նշեց զորամասի հրամանատարի տեղակալ գնդապետ Ա. Հովհաննիսյանը, թռիչքները պլանային են եւ իրականացվում են ամիսը մի քանի անգամ: Ոմանք առաջին անգամ են իրենց ուժն ու գիտելիքները կիրառում օդում, ոմանք էլ հերթական թռիչքն են արձանագրում»:
Զինծառայողները զինվորական հոսպիտալում բժշկական ստուգում անցնում են եւ բժշկի թույլտվությունից հետո միայն նախապատրաստվում են թռիչքի: