Երբ բերնեբերան մեզ հասավ պարտադիր զինվորական ծառայության մեջ գտնվող որդուս՝ Վաչագանի՝ ԼՂՀ կառավարության պարգեւին արժանանալու լուրը, անակնկալ ուրախությունից ու երջանկությունից խենթացած, շտապեցինք նրա մոտ՝ շնորհավորելու։ Զորամասի հրամանատարը բարի գտնվեց եւ մի քանի ժամ մեր որդու հետ անցկացնելու հնարավորություն տվեց, որը, սակայն, մեզ ընդամենը մի քանի ակնթարթ թվաց։ Դրանք իմ կյանքի ամենաերջանիկ ակնթարթներն էին… Եվ ես երեք անգամ օրհնեցի այն օրը, որ ես ծնվեցի, աշխարհ եկա։ Առաջին անգամ փառք տվեցի Աստծուն, երբ Վաչագանս ցույց տվեց ԼՂՀ նախագահի հրամանագիրն ու բացեց «Արիության համար» մեդալի տուփը։ Նայեցի, բայց հուզմունքից թրջված աչքերս բան չտեսան։ Միայն մի բան խնդրեցի՝ մեդալը կախի կրծքին, որ լավ տեսնեմ։ Երկրորդ անգամ՝ երբ մայրը որդուն մի կողմ քաշած ուրախ շաղակրատում էր ու հետն էլ համառորեն հետաքրքրվում, թե ինչի համար է այդպիսի բարձր պարգեւի արժանացել, իսկ նա էլ շատ կարճ պատասխաններ էր տալիս՝ «լավ ծառայության համար, մա՛մ, լավ ծառայության»։

Զորամաս ձգվող ճանապարհի ողջ երկայնքով աջ եւ ահյակ կանգառել էին մեքենաները՝ երթեւեկը դարձնելով գրեթե անհնար։ Մարդիկ խմբերով շարժվում էին դեպի զորամաս, որի դարպասների մոտ ասեղ գցելու տեղ չկար։ Մերթընդմերթ դուրս էր գալիս հսկիչ-անցագրային կետի հերթապահ սպան եւ հավաքվածներին հորդորում մի քիչ էլ համբերել։
-Մի քանի րոպեից թույլ կտրվի մտնել զորամաս,- հավաքվածներին է դիմում նա, ապա մտնում ներս՝ պատասխանելու հերթական հեռախոսազանգին։
Եկավ սպասված պահը։ Զորամասի դարպասները բացվեցին, եւ մարդիկ, իրար հերթ չտալով, փութացին դեպի շարահրապարակ, որտեղ զինվորական երդման համար տողանի էր շարված ուսումնական գումարտակը, որի հրամանատար փոխգնդապետ Կ. Անդրեասյանը վերջին հրահանգներն էր տալիս իր ենթականերին։

2010 թվականը անվերապահորեն կարելի է համարել խաղաղության ու պաշտպանունակության ամրապնդման տարի: Անցնող տարում առաջնորդվելով «ՀՀ ԶՈՒ պատրաստությանը` նոր որակ, պաշտպանական բարեփոխումներին` հաստատուն ընթացք» կարգախոսով` ՀՀ զինված ուժերը անշեղորեն բարձրացրեց իր մարտունակության մակարդակը: Բարձրացվեց ՀՀ ՊՆ եւ ԶՈՒ ԳՇ նոր կառուցվածքի շրջանակներում պաշտպանության նախարարության եւ ԶՈՒ գլխավոր շտաբի միջեւ գործառույթների բաշխման եւ գործունեության համակարգման արդյունավետությունը, շարունակվեցին ՀՀ պաշտպանության նախարարության քաղաքացիական հատուկ ծառայության ինստիտուտի զարգացման աշխատանքները, զգալի առաջընթաց գրանցվեց ռազմակրթական բարեփոխումների գործընթացում, մշակվեց ՀՀ ռազմակրթական հայեցակարգի նախագիծը:

Խորհրդային Միության (ԽՄ) օրենքներով նրա կազմում եղած հանրապետությունները իրավունք չունեին ունենալու սեփական զինված ուժեր (ԶՈՒ)։ Արցախում ազգային-ազատագրական պայքարը օրակարգ մտցրեց այդ խնդիրը, որի լուծումն իրականացավ քայլ առ քայլ։
1. 1990թ. մայիսի 5-ին Խորհրդային Հայաստանի Գերագույն խորհուրդը (ԽՀԳԽ) ընդունեց որոշում՝ պաշտպանության խորհրդի (ՊԽ) ստեղծման մասին, որի խնդիրն էր ծրագրել սահմանների պաշտպանության միջոցառումներ։
2. ԽՀԳԽ 1990թ. հունիսի 2-ին ընդունեց որոշում, որով ՊԽ-ին հանձնարարվեց առաջարկություններ նախապատրաստել՝ Գերագույն խորհրդի հերթական նիստում քննարկելու համար։

«Ընթացիկ տարում ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում էական փոփոխություններ չեն լինի: Տարին կլինի նախագահական ընտրություններին պատրաստվելու տարի»,- հունվարի 25-ին ասել է ադրբեջանցի քաղաքագետ Ռասիմ Աղաևը (novosti.az):

«Ադրբեջանը հրադադարի ռեժիմը խախտելով մարտական ոչ մի խնդիր չի լուծում և դրանով հետապնդում է միայն հայ հասարակությանը հոգեբանորեն ճնշելու նպատակ: Ադրբեջանը չունի ուժերի այնպիսի գերազանցություն, որը թույլ տա նրան հաղթել հնարավոր պատերազմում», – կարծում է ռազմական հոգեբան Դավիթ Ջամալյանը(panorama.am):

Ռուսաստանի ադրբեջանցիների դաշնային ազգային-մշակութային ինքնավարության նախագահ Սոյուն Սադիկովի կարծիքով, ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության գոտում «առաջիկա 5 տարիների ընթացքում պատերազմ չի լինի»: Ըստ նրա` պատճառն այն է, որ Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը և Եվրոպան մեծ ներդրումներ են արել տարածաշրջանում և դրանք չկորցնելու համար զսպում են հակամարտող կողմերին: