Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

#20 (987) 23.05.2013 – 29.05.2013

Դու՛ք, որ կանգնեցիք օրհասի պահին,
Կրծքով դիմահար հրին ու հողմին,
Ու բիբլիական հողը Նաիրյան
Ձեզ կորով տվեց և ուժ առնական:

ՀԱՅՈՑ ՄԵԾ ՄԻԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ՈՒԽՏԸ

Աստվածաշնչում մենք քիչ կանք, բայց հենց միայն մեր հայոց Թորգոմա տան հիշատակումը Սուրբ գրքում բավական էր լինելու սրբացնել մեր զգացմունքներն առ մեր տունը, որ նաեւ Արարատի երկիր էին կոչում, ու մանավանդ` ճանաչելու ինքներս մեզ եւ ուրիշներին մեզ մեծարել տալու որպես աստվածաշնչյան ազգ եւ մեր երկիրը` աստվածաշնչյան երկիր: Իսկական տեղն է հիշելու, որ Թորգոմն էլ ինչ-որ մեկը չէր` գար ու «հանկարծ» Սուրբ գիրք մտներ սուրբ գրով, այլ «առաքինի եւ արդար» Նոյ նահապետի կրտսեր որդու` Հաբեթի ծոռը, ու մեր ազգի անվանադիր նահապետ Հայկն էլ ահա այս Թորգոմի որդին էր:

ԱՐԱՐԱՏՅԱՆ ՔԱՅԼԵՐԳ

Հանուն մեր երկրի, հանուն հավատքի,
Հանուն այսօրվա, հանուն գալիքի,
Հարթելու համար ճամփան հավերժի
Հանուն մեր սիրո ելել ենք երթի:

ՀԱՅՈՑ ՌԱԶՄԻԿՆԵՐԻ ՉԽԱՄՐՈՂ ՓԱՌՔԸ

Հայ ժողովուրդը աշխարհի հնագույն ժողովուրդներից է, որի մասին հիշատակությունները հանդիպում են արդեն շումերական և աքքադական սեպագրերում: Հայերը մարդկության գիտակցական պատմության սկզբից ևեթ ապրել են Հայկական լեռնաշխարհում: Արդեն մարդկության պատմության արշալույսին շումերական տիրակալները փորձեցին հպատակեցնել Հայկական լեռնաշխարհը և իրենց տիրապետության տակ առնել հայոց առաջին պետական միավորը՝ Արա(ր)տայի քրմապետությունը:

19-ՐԴ ԴԱՐԻ ՎԵՐՋԻ ԵՎ 20-ՐԴ ԴԱՐԻ ՍԿԶԲԻ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ ՊԱՅՔԱՐԻ ՄԱՐՏԱԿԱՆ ԵՎ ԶԻՆԱՏԱՐ ԽՄԲԵՐԸ

Միքայել Վարանդյանի վերլուծությամբ` մարտական ուժերի հրամանատարությունը Նիկոլ Դումանին վստահելը պայմանավորված էր հետևյալ հանգամանքներով.
1. Սերոբ Աղբյուրի զոհվելուց հետո Սասունում գտնվող անվանի գործիչների միջև որոշակի սառնություն էր նկատվում, որը կարող էր բացասաբար անդրադառնալ պայքարի միասնականության վրա:
2. Դրսից եկածները սովորաբար ավելի հեղինակություն ու վստահություն էին վայելում, քան տեղացի գործիչները, որոնք, ինչքան էլ բարձր լինեին, «տեղացի» մըն է, «մարգարէ է յիւրում գավառի»..:

Շուտով որդիս կզորացրվի: Նա որոշել է ուսումը շարունակել ՀՊՃՀ-ի հեռակա ուսուցման բաժնում և դառնալ զինվորական, ինչպես իր հրամանատարները` փոխգնդապետ Կ. Դավթյանը, մայորներ Սամվել Լալայանը և Խաչի Իսունցը, որոնք հայոց բանակի կազմավորման գործում իրենց մեծ ներդրումն են ունեցել` մարտնչել են թշնամու դեմ` ազատագրելով մեր նախնյաց հողերը: Որքան էլ հայորդիները տանը, ուսումնական հաստատություններում հայրենասիրության դասեր առնեն, համաձայնեք, որ դրանք համեմատելի չեն այն դասերի հետ, որ նրանք ստանում են բանակում, հատկապես` իրենց ազատամարտիկ հրամանատարներից, որոնք գիշերուզօր զինվորներ են կրթում, նրանց հաղորդում իրենց հարուստ ռազմական գիտելիքներն ու փորձը` բարձր պահելով ազգային ոգին:

ԵՐԲ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ ԵՆ ԱՆՑՅԱԼՆ ՈՒ ՆԵՐԿԱՆ

Մայիսի 16-ին Երևանի «Մոսկվայի տուն» մոսկովյան մշակութա-գործնական կենտրոնի ցուցասրահում լուսանկարների ցուցահանդես էր` «Մենք մարտնչել ենք հայրենիքի համար» խորագրով: Ցուցահանդեսի համար հիմք էր ծառայել մեկ տարի առաջ «Մոսկվայի տան» նախաձեռնությամբ եւ ՊՆ աջակցությամբ հրատարակված «Մենք մարտնչել ենք հայրենիքի համար» գիրք-ժողովածուն (խմբագիր՝ Էռնա Ռեւազովա, լուսանկարիչ՝ Գայանե Հարությունյան), որում տեղ էին գտել պատերազմի վետերանների հուշերը (դրանք գրառել էին սլավոնական համալսարանի ուսանողուհիները) եւ նրանց լուսանկարները: