Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

#42 (958) 25.10.2012 – 31.10.2012

«ՉՈՒՏՎՈՂ» ՄԱՐԴԸ

Գնդապետ Գրիգորյանը չի սիրում Դարչո Հովհաննիսյանին և Ասատուր Սաֆարյանին։ «Ինչո՞ւ»՝ հարցնում եմ։ Պատասխանում է. «Որովհետև նրանք խլել են իմ մանկությունը»։
Գնդապետը հիմա 75 տարեկան է, փաստորեն, առնվազն 70 տարվա «մուռ» է պահում։ «Այո՛, հենց 70 տարվա ոխ… Իրանի Սալմաստ գավառի Հավթվան գյուղում մենք մեզ համար ապրում էինք… Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ խորհրդային զորքը մտել էր Հյուսիսային Իրան։ Այս զորքի հետ եկել էին նաև հայ զինվորներ, չեկիստներ ու քարոզիչներ Դարչո Հովհաննիսյանը, Ասատուր Սաֆարյանը, Տարզան Պետրոսյանը, Օնիկ Բարսեղյանը և էլի ուրիշներ։ Տեսնում եք՝ նրանց անունները դեռ չեմ մոռացել և չեմ էլ կարող մոռանալ։ Հայրենադարձության ալիքը հասել էր նաև մեր հայաբնակ գյուղը։ Դարչոն ու Ասատուրը շատ անգամ էին մեր տանը հաց կերել…

ՎԱՐՈՐԴԸ ԵՎ ԵՐԹԵՎԵԿՈՒԹՅԱՆ ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆԸ

Զինվորական ծառայության անվտանգության ապահովման հայեցակարգում զինվորական ծառայության անվտանգության կազմակերպատեխնիկական ապահովման ուղղությամբ առաջնահերթությունների շարքում նշված է.
1) զինծառայողների նախապատրաստումը զինվորական ծառայության անվտանգության ապահովմանը,
2) ռազմական տեխնիկայով իրականացվող թռիչքային, ճանապարհատրանսպորտային և այլ պատահարների կանխարգելումը, սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի անվտանգ շահագործումը:
Տեխնիկական անվտանգության մեջ իր ուրույն տեղն ունի ավտովթարների կանխարգելումը` սկսած վարորդների պատրաստությունից, վերջացրած տեխնիկայի սարքին վիճակի ապահովմամբ ու վարորդի հոգեֆիզիկական պատրաստվածությամբ:

Այն հարցին, թե մարդը 1 օրվա ընթացքում ինչ քանակությամբ ջուր պետք է խմի, դժվար է տալ հաստատուն և միանշանակ պատասխան։ Սակայն մեկ բան կարելի է հաստատ ասել. առանց ջրի մարդը կարող է գոյատևել 3-10 օր։ Եվ օրերի միջեւ տեւողության այս մեծ տարբերությունը պայմանավորված է ինչպես տարվա եղանակով, կլիմայական գոտիներով, օդի ջերմաստիճանով, այնպես էլ մարդու ֆիզիկական հնարավորություններով և հոգեբանական վիճակով։

ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՒԵԼՔ. ՔԱՅՔԱՅԵԼ՝ ՄԻԱՎՈՐԵԼՈՒ ՆՊԱՏԱԿՈՎ

Անցյալ շաբաթ տեղեկություն ստացվեց, որ Սիրիայի հակակառավարական ուժերի ցաքուցրիվ խմբավորումները Թուրքիայի և Կատարի եռանդուն ջանքերի արդյունքում որոշել են միավորվել ու ստեղծել միացյալ հրամանատարություն: Միայն այդ դեպքում է, որ ԱՄՆ-ը և Արևմուտքի մյուս երկրները պատրաստ են նրանց տրամադրել հակատանկային և ՀՕՊ միջոցներ, քանի որ վախենում են ահաբեկիչների ձեռքում դրանց հայտնվելուց: