Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

#32 (897) 17.08.2011 – 24.08.2011

ՄԵՐՕՐՅԱ ՀՐԱՇՔՆԵՐ

Եվ Աստված ասաց. «Եղիցի լոյս, և եղեւ լոյս»։
Եվ այդ օրվանից ի վեր Աստված աշխարհը լցրեց հրաշքներով։
Մեզ շրջապատող բնությունը, բացվող ու մթնող օրը արեւի լույսով ու վերջալույսով, դեպի ծովերի անհունը շտապող գետերը, թռչունների ճռվողյունը սովորական իրողություններ են։ Փոքրիկ մի ծիլ ճեղքել է ասֆալտի կարծրությունը եւ գլուխը մեկնել է դեպի արևը։ Հողի ջերմությունից հատիկը ճաք է տալիս, ու աշխարհը լցվում է բարիքով։ Եվ քանի՜-քանի՜ աղոթաձայն մրմունջ է առաքվում առ Աստված, որ Նա պահպանի հողը ճեղքող ծիլը։

ԳՆԴԱՊԵՏ ՇԱՏԵԼՎՈՐԴԻ «ՍԵՎ» ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ

1919թ. մարտին գեներալ Թոմսոնը նշանակվում է Անդրկովկասում բրիտանական ուժերի գլխավոր հրամանատար: Մինչ այդ նա Ադրբեջանում Անգլիայի ռազմադիվանագիտական միսիայի ղեկավարն էր: Բաքվում նրան փոխարինում է գնդապետ Շատելվորդը: Վերջինս շարունակում է իր նախորդի` Արցախը հօգուտ Ադրբեջանի բռնազավթելու քաղաքականությունը եւ փորձում ուժով ու խաբեությամբ մարզը ենթարկել Ադրբեջանին:
Այդ նպատակին հասնելու միջոցներից մեկը Ղարաբաղի լեռնային արոտավայրերում ադրբեջանցի քոչվորների ոչխարների հոտերը արածեցնելու պահանջն էր:

ԻՆՉԻ՞Ց ԷՐ ՎԱԽԵՆՈՒՄ ՀԵՅԴԱՐ ԱԼԻԵՎԸ

Մեր նախորդ հոդվածում պատմել էինք ադրբեջանցի լրագրող Էյնուլլա Ֆատուլաեւի մտահոգության մասին՝ ինչո՞ւ են ադրբեջանցիների շրջանում տարածված սեռական ոտնձգությունները հարազատների նկատմամբ: Լրագրողն այս հարցի պատասխանը չի տալիս, բայց, ամենայն հավանականությամբ, այն կապված է ադրբեջանցիների՝ արյունակից հարազատների հետ ամուսնանալու սովորության հետ: Ադրբեջանցու համար սովորական բան է հորեղբոր (հորաքրոջ, մորաքրոջ, քեռու) որդու կամ աղջկա հետ ամուսնանալը:

ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ՊԱՇՏՊԱՆՆԵՐԻ ԴԱՐԲՆՈՑԸ

Հիմնադրվելով 1907թ.` սկաուտական շարժումն Անգլիայից աստիճանաբար տարածվել է Եվրոպայում, հասնելով նաև Հայաստան: Այն ՀՀ-ում նոր փուլ է թևակոխել 1991 թվականին: Որպես շարժում` ԼՂՀ-ում այն սկզբնավորվել է 2010թ. «Հայկի սերունդ» երիտասարդական հասարակական կազմակերպության կողմից, որն ստացել է Հայ Առաքելական եկեղեցու Արցախի թեմի առաջնորդ Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանի օրհնությունը: Ու եթե տարբեր երկրներում շարժումը կրում է զուտ հասարակական բնույթ` հենվելով այս կամ այն կազմակերպությունների ու կուսակցությունների վրա, ապա Արցախում այն պետական աջակցություն է ստանում: Ոչ պաշտոնական տվյալներով` աշխարհում կա շուրջ 60 հազար հայ սկաուտ, իսկ Արցախում գրանցված են շուրջ 300-ը: