Ուշադրության կենտրոնում
Զինվորական կոմիսարի այս ձևակերպման մեջ ամեն ինչ ասված է։ Օրակարգն անփոփոխ է, բոլորին զննում են, գրանցում, ճանապարհում։ Զորակոչը զինկոմիսարիատի ու զորակոչվողների համար պարզապես գործընթաց չէ, տոն է, միմյանց շնորհավորում են, ծափերով, երգով ու պարով ուղեկցում։ Մինչև հավաքակայան ևս մեկ կանգառ ունեն՝ եկեղեցին է։ Աստծու օրհնությամբ են զորակոչվում…
Հայոց հողում զորակոչ է… Հայաստան աշխարհի հեռու-մոտիկ անկյուններից կենտրոնական հավաքակայան են մտնում զորակոչիկներին տեղափոխող ավտոբուսները:
Բարձրյալ Տիրոջ կամքով կրկին մի փառահեղ լուսաբաց է բացվում մեր սուրբ հայրենիքի վրա. ՀՀ ԶՈւ հաղթական շեփորն ազդարարելու է զորակոչի սկիզբը:
Դարեր շարունակ Հայաստանում ապրել եւ ապրում են տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ: Ապրելով հայերի հետ կողք կողքի, բնականաբար նրանք էլ հայերի հետ դիմագրավել են ժամանակի բոլոր դժվարություններն ու փորձությունները, միասին կիսել հայ ժողովրդին բաժին հասած ուրախությունն ու տխրությունը:
Փոքր ջրվեժի մասին քչերը գիտեն, գուցե միայն զինվորականները: Անունը դրել է գնդապետ Եղիկյանը` Քարվաճառի հավերժական բնակիչն ու զորամասի հրամանատարի անփոխարինելի տեղակալը։ Զինվորական 27 տարիներին այդ ճանապարհով ավելի հաճախ է անցել, ջրվեժի մոտ ավելի երկար դադար տվել, քան տանն ու ընտանիքի կողքին։
Արցախյան ազատամարտին շատերը զինվորագրվեցին: Ում սիրտը ցավում էր, ով մտահոգ էր հայրենի եզերքի ճակատագրով՝ զենք վերցրեց:
