Ուշադրության կենտրոնում
Լրատվությունը ամենաուժեղ ու ամենաթանկ զենքն է ամբողջ աշխարհում: Մենք պիտի գիտակցենք, որ ամենաուժեղ զենքի համար պիտի ծախսենք մեծ գումարներ: Չկա արդյունավետ լրատվություն ու քարոզչություն առանց համապատասխան ֆինանսավորման, չի կարող լինել:
Մեզանում քչերը գիտեն, որ ԱՄՆ-ի օգնությունն Իսրայելին պայմանավորված է ոչ միայն (ու նույնիսկ ոչ այնքան) հրեական սփյուռքի ամերիկաբնակ հատվածի ազդեցությամբ, որքան ԱՄՆ-ում բնակվող քրիստոնյա սիոնիստների աջակցությամբ: Խոսքն այն մասին չէ, որ ամերիկացիների 65%-ն առհասարակ դրական է վերաբերվում հրեական պետությանը, այլ այն մասին, որ Ամերիկայում առնվազն 20 միլիոն (այլ տվյալներով՝ մոտ 50 մլն) մարդ (քրիստոնեական բողոքականության ճյուղին պատկանող Ավետարանական եկեղեցու հետևորդներ) հավատում է, որ Մեծ Իսրայելի ստեղծման դեպքում կիրականանան աստվածաշնչյան մարգարեությունները, և տեղի կունենա Հիսուս Քրիստոսի երկրորդ գալուստը, ուստի այդ պահը մոտեցնելու համար յուրաքանչյուր քրիստոնյա-ավետարանական պարտավոր է օգնել հրեաներին, որպեսզի նրանք ստեղծեն «Նեղոսից մինչև Եփրատ» տարածվող իրենց պետությունը:
ՀԱՊԿ-ում Ղրղզական Հանրապետության նախագահության շրջանակներում հոկտեմբերի 10-ին Բիշկեքում տեղի ունեցավ «Աֆղանստան – 2014. Աֆղանստանի Իսլամական Հանրապետությունում իրադրության զարգացման հեռանկարները, Կենտրոնական Ասիայում անվտանգությանն ուղղված մարտահրավերներն ու սպառնալիքները անվտանգությանն աջակցության միջազգային ուժերի հիմնական թվակազմի դուրսբերման համատեքստում» գիտագործնական խորհրդաժողովը: Գիտաժողովի աշխատանքներին մասնակցեցին 27 պետություններ, ինչպես նաև ՀԱՊԿ-ը, ՆԱՏՕ-ն, ՄԱԿ-ը, ԵԱՀԿ-ն, ԵՄ-ը, ՀՇԿ-ն, ԿԽՄԿ-ն և այլ միջազգային կազմակերպություններ ներկայացնող մասնագետներ:
Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, երբ Հայաստանի Հանրապետությունը ներքաշվեց պատերազմի մեջ, առաջացավ կանոնավոր ազգային բանակի ստեղծման անհրաժեշտություն: Բանակը պետք է արժանի հակահարված տար ադրբեջանական հրոսակներին: Խորհրդային Միության տարիներին Ադրբեջանի քիմիական արդյունաբերությունը համարվում էր լավ զարգացած, և բոլոր նախադրյալները կային, որ մեր հակառակորդը ստեղծեր եւ օգտագործեր զանգվածային խոցման զենք: Ուստի շատ զորատեսակների հետ մեկտեղ համապատասխան հրամանով կազմավորվեց նաև ՀՀ ԶՈՒ քիմիական ծառայությունը, որը 1992թ. հոկտեմբերի 1-ին վերակազմավորվեց քիմիական զորքերի բաժնի` փոխգնդապետ Մ.Հայրապետյանի ղեկավարությամբ:
Գարիկ Հայկի Եղիազարյան: Նրան ճանաչում են Յասոն անունով: Դեռ մանկուց նրան այդպես են կոչել: Չի հիշում` լավ ֆուտբոլ խաղալու, թե՞ ոսկե գեղմը փնտրող Յասոնի պատվին: Փոքրամարմին է, բայց համարձակ ու խիզախ: Նա այսօր ապրում է մեզ նման, մեր կողքին: Հայոց բանակի առաջին զինվորներից է, եղել է տանկիստ, տանկի հրամանատար: Հայրենիքը նրա համար սկսվել է ծնողների` Հայկ հայրիկի և Սոնա մայրիկի պատմություններից, իրենց հայրենակից, Բաշ Ապարանի հերոս Սեդրակ Ջալալյանի, Արցախյան պատերազմի հերոս Ռոբերտ Գևորգյանի մասին հուշերից: Հայրը ճակատին ասող, շիտակ մարդ էր: Մայրը մեղմ էր, հեզաբարո:
Հայաստան և Արցախ կատարած հնգօրյա այցից հետո տուն` Նիդեռլանդներ, վերադարձավ Թալիշ-Մուղանյան Հանրապետության նախագահ ԱԼԻԱՔՐԱՄ ՀՈՒՄՄԱԹՈՎԸ: Նա այստեղ էր գտնվում Երևանի պետական համալսարանի Իրանագիտության ամբիոնի պրոֆեսոր ԳԱՌՆԻԿ ԱՍԱՏՐՅԱՆԻ հրավերով` մասնակցելու ամբիոնի «Թալիշագիտություն» մագիստրոսական ծրագրի շնորհանդեսին:
Ստորև ընթերցողին հատվածներ ենք ներկայացնում գնդապետ Հումմաթովի և պրոֆ. Ասատրյանի ռուսական «Ռեգնում» գործակալությանը տված ընդարձակ հարցազրույցից:
Հաճախ պարապմունքների ժամանակ շարունակում ենք հետևել մարտի գծային մարտավարությանը, մինչդեռ կարևոր է հաշվի առնել մարտական գործողությունների վարման ժամանակակից զարգացումները, երբ պետք է պայքարել հակառակորդի փոքրաթիվ, շարժունակ խմբերի դեմ, որոնք զինված են թեթև սպառազինությամբ, գործում են լավ նախապատրաստված ինժեներական կառույցների ցանցով հագեցած տարածքում, կիրառում են ականապայթյունային արգելափակոցներ, չպետք է անտեսել խուսավարումների ուսուցանումը, ռազմական խորամանկությունների կազմակերպումը: