Վարդան Հովհաննիսյանը 1978թ. առաջին անգամ ոտք դրեց Երեւանի թիվ 142 միջնակարգ դպրոց: Սովորում էր բարձր գնահատականներով: Իր ազնիվ բնավորությամբ սիրելի էր բոլորի համար. «Օրինակելի վարք եւ բարձր առաջադիմություն ուներ: Ես Վարդանին դասավանդում էի ռուսաց լեզու, եւ երբ մտնում էի դասարան, ու հայացքս Վարդանի հայացքին էր հանդիպում, անկախ ինձնից զգաստանում էի. աննկարագրելի վեհություն կար նրա աչքերում: Հիշում եմ՝ Գորկի էինք ուսումնասիրում եւ «Մարդու կյանքում միշտ էլ տեղ կա սխրագործությունների համար» արտահայտությունը անչափ ոգեւորել էր նրան: Ձեռք բարձրացրեց եւ ասաց՝ մինչեւ պահը վրա չհասնի, չես իմանա, թե ինչ սխրագործության ես ընդունակ: Ո՞վ կմտածեր, որ քսան տարեկանը բոլորած երիտասարդի համար սխրագործելու պահը Արցախյան ազատամարտը կդառնար»,-ասում է Վալերիա Թորոսյանը:

Ինչպես և նախատեսված է համապատասխան հրամանով, ուսումնական տարին զորամասերում սկսվեց տոնական հանդիսությամբ` միտինգով։ Գնդապետ Ա. Հարությունովի հրամանատարությամբ գործող զորամասի անձնակազմն առավոտյան 7։30-ին շարված էր հանդիսավոր տողանի։ Ընդունելով համապատասխան զեկույցը` գնդապետ Հարությունովը շնորհավորեց զինակիցներին նոր ուսումնական տարվա մեկնարկի առթիվ եւ մանրամասնորեն ներկայացրեց ուսման գործընթացի ճիշտ կազմակերպման կարեւորությունը։ «Չափազանց լուրջ են զորամասի առջեւ դրված խնդիրները, եւ մենք ամեն ինչ պետք է անենք` զորատեսակի առաջատարը դառնալու համար»,- ասաց գնդապետը։

Գեներալ-մայոր Կամո Աղաջանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամիավորումում վերջերս անցկացված հրամանատարական հավաքների ընթացքում ենթակա զորամասերի հրամանատարների ու տեղակալների հետ լսարաններում ու դաշտային պայմաններում անցկացված ուսուցողական և ցուցադրական պարապմունքները, ուսանելի ու հետաքրքիր լինելուց բացի, կազմակերպված էին հարուստ ու հագեցած ծրագրով. փորձի փոխանակում, ռազմական գիտելիքների խորացում, զորքերի ու սպառազինության բնագավառի նորությունների, հակառակորդի ուժերի մասին իրազեկում, մարտի լավ նախապատրաստման ու վարման միջոցով ստեղծված մարտական իրավիճակների փայլուն տիրապետում:

Ոլորապտույտ ճանապարհը ձգվում է լեռներն ի վեր։ Ներքեւներում անդնդախոր ձորեր են, որոնց մյուս ափերին նստած են թշնամու զինվորները։ Թշնամու թիկունքում հարթավայր է, ու հարթավայրի խեղդուկ տապից նրա ուշքն ու միտքը, մարմինը ձգտելու է բարձունքներ, սակայն բարձունքներին կանգնած են հայոց բանակի զինվորները։ Այդ բարձունքներին ոտք դրած ամեն մի հայորդու հայացքի դեմ ուրիշ մի պատկեր է բացվում, այնպիսի մի զգացողություն է ծնվում, որը մնալու է նրա հիշողության մեջ ընդմիշտ…

Մեր ժողովրդի կողմից շատ սիրված տոները՝ Ամանորն ու Սուրբ Ծնունդը, ազգային բանակում նշվեցին հավուր պատշաճի։ Տոնական միջոցառումներ, ճոխ սեղաններ, տոնածառ…
Գնդապետ Ա. Մելիքյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում Նոր տարվա առիթով մատաղ անելը դարձել է ավանդական։ Անցնող տարվա վերջին օրվա՝ դեկտեմբերի 31-ի վաղ առավոտյան, երբ այցելեցինք զորամաս, փոխգնդապետ Ա. Բաղրամյանն զբաղված էր կազմակերպչական աշխատանքով։ Ճաշարանում սեղանների սփռոցները պետք է լինեն նոր եւ գեղեցիկ, ճաշացանկը` տոնական։

Ազգային բանակի տարեգրությունը հարստացավ եւս մեկ տարով։ Ի հեճուկս հակառակորդի` մեր երկրի զինված ուժերը հաջողությամբ կատարեցին 2011թ. համար նախատեսված բոլոր ծրագրերը։ Մասնավորապես` անցկացվեցին մի շարք հրամանատարաշտաբային, մարտավարական զորավարժություններ` զորամասերի, զորախմբերի մասնակցությամբ։ Հաստատված լավագույն ավանդույթները շարունակվեցին նաեւ գործընկերների հետ։ ՀՕՊ զորքերի ստորաբաժանումներն իրենց բարձր որակավորումը հաստատեցին ԱՊՀ երկրների միացյալ, իսկ մոտոհրաձգայինները՝ ռուսական զորախմբի հետ անցկացված զորավարժության ընթացքում։ Անկասկած, տարվա գլխավոր իրադարձությունը ՀՀ անկախության քսանամյակին նվիրված տպավորիչ զորահանդեսն էր։

Զորքերի մարտական պատրաստության մակարդակի բարձրացման առումով 2011թ. ուսումնական տարին շատ կարևոր տարի էր: Մարտական պատրաստության խնդիրների լուծմանը մասնակցել է ՀՀ ԶՈՒ ողջ անձնակազմը: Ես ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել յուրաքանչյուր զինվորի, սերժանտի ու սպայի, անկախ նրանց ներդրած բարոյական եւ ֆիզիկական ջանքերից, հատկապես նրանց, որոնք զորավարժությունների ժամանակ, հաճախ խիստ ծանր եղանակային պայմաններում դրսևորել են իսկական մարտիկին վայել արիություն և համբերատարություն: Այսօր մենք սկսել ենք վերլուծական, համեմատական աշխատանքը, որպեսզի հստակորեն պատկերացնենք, թե ինչ ունենք, ինչի ենք հասել անցնող տարվա ընթացքում, որտեղ ենք առաջընթաց գրանցել, որտեղ խնդիրները մնացել են դեռ չլուծված կամ կիսատ, որպեսզի պլանավորենք 2012թ. մեր աշխատանքները: