Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Ազգային բանակ

«ՄԵՆՔ ՍԱՀՄԱՆԻՆ ՈՒՆԵՆՔ ՈՒԺԵՂ ՈՒ ՎՃՌԱԿԱՆ ԶԻՆՎՈՐ»

Զորամասը բանակային տարվա արդյունքներով ճանաչվել է լավագույնը զորամիավորման կազմում: Զորամասի ձեռքբերումների, առաջնագծում իրականացվող ինժեներական աշխատանքների, զորքի տեխնիկական հագեցվածության եւ այլ հարցերի շուրջ է ՍԱՄՎԵԼ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻ զրույցը զորամասի հրամանատար, գնդապետ ՀՐԱՅՐ ԱԹՈՅԱՆԻ հետ:

«ԵՐԲ ԴԱՐՊԱՍԸ ԲԱՑԵՑԻՆ, ՈՒ ՆԵՐՍ ՄՏԱ` ՀԱՍԿԱՑԱ, ՈՐ ԱՐԴԵՆ ԶԻՆՎՈՐ ԵՄ»

Պատուհանից դուրս եմ նայում եւ մտածում ստացած առաջադրանքիս մասին. զրուցել բանակից վերադարձած կամ նոր բանակ գնացող երիտասարդի հետ: Չէի կարողանում գտնել այդպիսի մեկին, քանի որ բոլոր ընկերներս բանակում են արդեն: Լարեցի հիշողությունս եւ գտա մեկին, որն արդեն զորացրվել էր:

ԶԻՆՎՈՐ ԴԱՌՆԱԼՈՒ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻՆ

Մի քանի օրից նորակոչիկները կերդվեն ու զինվոր կկարգվեն: Իսկ առայժմ՝ արդեն չորրորդ շաբաթը շարունակ, նախապատրաստվում են այդ արարողությանը: Ընտանիք, սիրելի աղջիկ, ընկերներ, հավաքույթներ. այս ամենը չորս շաբաթ առաջ մնաց երկրի հյուսիսարեւելյան սահմանները պաշտպանող զորամասի պատերից այն կողմ:

ԵՐԲ ԴԻՐՔԵՐՆ ԱՄՈՒՐ ԵՆ...

Զինվորական մեքենան անցնում է թփառատ լեռնադաշտերով: Բարձրանում ենք հյուսիսարեւելյան դիրք՝ զինվորներին տեսնելու: Փոխգնդապետ Ալիկ Սարգսյանը աչքերը ճանապարհի հեռուն է սեւեռել: Պտտում է ղեկը՝ թեւքերը քշտած: Ո՛չ թումբ, ո՛չ փոս, ո՛չ քար՝ ոչինչ չի խանգարում նրան. մեքենան սահում է: Նա լո՞ւրջ է, խստադե՞մ, թե՞ համարձակ դեմքն ակոսած փոքրիկ խորշոմնե՞րն են այդպիսի տպավորություն ստեղծում:

ԴԻՐՔԱՊԱՀ ՀՐԱՄԱՆԱՏԱՐԸ

Արշալույսը դեռ չի բացվել Արցախ աշխարհում։ Հրամանատարը բացվող առավոտի ձայներն է ունկնդրում։ Արցախը քնած է խաղաղ, անվրդով քնով։ Նա գիտե, թե ինչ արժե պատերազմող երկրի խաղաղ այգաբացը։ Մտքով դեռ անցյալ տարի դիրքերում հերոսաբար զոհված զինվորների ու մարտական ընկերների հետ է։

ԵՐԴՄՆԱԿԱԼՈՒԹՅԱՆ ԱՐԱՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆ

Գեներալ-մայոր Տիգրան Փարվանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամիավորման ենթակա զորամասերում այս օրերին բարձր կազմակերպվածությամբ և պատասխանատվությամբ տեղի ունեցան նորակոչիկների երդմնակալության արարողություններ:

ԽԱՂԱՂ ԱՐՇԱԼՈՒՅՍՆԵՐ ՀԱՅՈՑ ԲԱՆԱԿԻ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐԻՆ

Սովորականից վաղ ենք արթնացել, որովհետև երկար ճանապարհ ունենք անցնելու` եղբորս՝ Արեգի երդման արարողությանը մասնակցելու համար: Նման կարևոր իրադարձություն յուրաքանչյուր պատանու կյանքում թերևս մեկ անգամ է լինում, ուստի կարելի է պատկերացնել նորակոչիկների հուզմունքը: Բայց, ինձ թվում է, թե նրանց հարազատների հուզմունքն ու ապրումները անհամադրելի են: