Անցյալ շաբաթ հայկական լրատվամիջոցներում տեղեկություն տարածվեց, ըստ որի` Հայաստանն արդեն ունի համազարկային կրակի «Սմերչ» ռեակտիվ համակարգեր (ՀԿՌՀ): Լուրն անմիջապես տարածվեց նաեւ ադրբեջանական լրատվամիջոցներում. «aze.az» եւ «echo-az.com»-ը, իրենց տարակուսանքը հայտնելով, արտատպեցին տեղեկությունը:
Մինչ այդ «Ռոսօբորոնէքսպորտ» ընկերության հատուկ հանձնարարությունների գծով տնօրեն Նիկոլայ Դիմիդյուկն ասել էր, որ մի քանի օր առաջ ռազմական արտադրանքի՝ Մինսկում կայացած «Milex-2011» ցուցահանդեսում Հայաստանի ներկայացուցիչները հետաքրքրվել են «Սմերչ» համակարգերով:

Ադրբեջանի հասարակությունը համակվել է անկումային տրամադրությամբ. Սոչիում ծնված, այժմ Գերմանիայում բնակվող 43-ամյա ոմն երազատես Արտեմ Դրագունով «կանխատեսել է». «Ամենայն հավանականությամբ, «Եվրատեսիլ-2012»-ը կանցկացվի Իտալիայում, քանի որ Բաքվում տեղի կունենա մոտավորապես այն, ինչ հիմա Սիրիայում է (այսինքն՝ «համարյա» հեղափոխություն-Ա.Յ.): Եթե, իհարկե, տեղի խանը «ձիու քայլ» չանի»:
Այս «կանխատեսումը» ադրբեջանական հասարակությանը խուճապի չէր մատնի, եթե Դրագունովի երազները, որոնք նա խնամքով նկարագրում է ինտերնետային իր բլոգում, արդեն մի քանի անգամ իրականացած չլինեին:

Վերջերս ադրբեջանական մամուլը կտրուկ ավելացրել է երկրի պաշտպանական արդյունաբերության գործարքների մասին տեղեկատվությունը: Եթե հավատանք դրան, Ադրբեջանը արտադրում է տասնյակ զրահամեքենաներ, հրետանային կայանքներ, հրազեն, դիպուկահար հրացան, անօդաչու թռչող սարքեր եւ այլն: Հարց է ծագում՝ արդյո՞ք Ադրբեջանի պաշտպանական արդյունաբերությունն իսկապես արագորեն զարգանում է, թե՞ գործ ունենք պետականորեն ծրագրված ապատեղեկացման հետ:
Երբ 2005թ. դեկտեմբերի 16-ին Իլհամ Ալիեւի հրամանագրով ստեղծվեց Ադրբեջանի պաշտպանական արդյունաբերության նախարարությունը, հարց առաջացավ ինչի՞ համար:

Եւ այսպես, Ադրբեջանը «Եվրատեսիլ-2011» երգի մրցույթում զբաղեցրեց առաջին տեղը: Իհարկե, կարելի է ասել, որ դա անվերապահ հաղթանակ չէր, եւ Ադրբեջանի նավթադոլարները որոշակի դեր խաղացին այն նվաճելու գործում, մանավանդ որ նախադեպը կա. դեռ 1968թ. Իսպանիայի բռնապետ Ֆրանկոն իր երկրի վարկանիշը բարձրացնելու համար կազմակերպեց «Եվրատեսիլի» իսպանուհի մասնակից Մասիելի հաղթանակը: Իսպանացի չինովնիկներն այցելել էին մրցույթի մասնակից երկրներ եւ գնել ժյուրիի անդամների ձայները (այն ժամանակ ամեն երկրում ժյուրի կար՝ SMS-քվեարկության փոխարեն):

«Թշնամու կողմից առաջնային գծում սպանված յուրաքանչյուր հայ զինվորի դիմաց ադրբեջանական բանակը ստացել է եւ կստանա անհամեմատ լուրջ պատասխան, եւ միանշանակ է, որ ադրբեջանցի ասկյարը մշտապես կլինի սարսափի ազդեցության տակ»,- վերջերս հայտարարեց ԼՂՀ ՊԲ Լրատվության ու քարոզչության բաժնի պետ փոխգնդապետ Սենոր Հասրաթյանը: Մինչ այդ համանման հայտարարություն էր արել ՀՀ պաշտպանության նախարարի մամուլի քարտուղար Դավիթ Կարապետյանը:

Բավական էր՝ Վրաստանի պաշտպանության նախարար Բաչո Ախալայան այցելի Հայաստան, որպեսզի Ադրբեջանը սպառնալիքներ հնչեցնի Վրաստանի հասցեին: «Հայերի հետ եղբայրանալու` վրացական նոր քաղաքականության շարժառիթներն անհասկանալի են եւ զարմանալի»,- մայիսի 4-ին հայտարարեց ադրբեջանցի «քաղաքագետ» Մուբարիզ Ահմեդօղլուն, որը ցավագին է ընդունել վրացի նախարարի առաջարկությունը հայ գործընկերներին: Հիշեցնենք, որ խոսքը լեռնային հրաձիգների պատրաստման Սաչխեթիի դպրոցում հայ զինծառայողներին ուսուցանելու մասին է:

Վերջերս Ադրբեջանում շարունակ սադրանք են մտմտում: Մեկ սուտ լուրեր են տարածում Հայաստանի ղեկավարների մասին ու «հերքում», մեկ արծվաշենցիներին ներկայացնում որպես ադրբեջանցի փախստականներ, մեկ անհասկանալի հանգամանքներում «մահացած» երեխային ներկայացնում որպես հայ դիպուկահարի զոհ: Դե, իսկ հրադադարի ռեժիմի խախտումներին ու ադրբեջանցի դիպուկահարների նախահարձակ գործողություններին թիվ ու հաշիվ չկա: