ԵՍ ՏԵՍՆՈՒՄ ԵՄ ԳԱԼԻՔ ՀԱՂԹԱՆԱԿՆԵՐԻ ԼՈՒՅՍԸ
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՉԵՔԻՋՅԱՆ
Հայաստանի Ազգային հերոս
Հայրենիքը մենք չենք ընտրում, Հայրենիքը տրվում է ի վերուստ՝ մեզ դարձնելով դրա մի մասնիկը, մեր հոգին ձուլելով հայրենի հողի, բնության, ձայների, գույների, բույրերի ներդաշնակությունից: Պաշտպանել Հայրենիքը նշանակում է պաշտպանել սեփական տեսակը, դարավոր կենսագրությունը, մշակույթը, կենսատարածքը: Քանի-քանի նվաճողներ են փորձել հայ ժողովրդից խլել իր Հայրենիքը, խզել կապը հայի ու նրա Հայրենիքի միջև, զրկել նրան ինքնությունից: Ոչնչացրել են մշակույթը, ավերել են տաճարներն ու եկեղեցիները, դպրոցներն ու կոթողները…Կարողացել են նեղացնել, կրճատել մեր հայրենիքի ֆիզիկական սահմանները, բայց նրա հոգևոր սահմանները մեր հոգում միշտ անխախտ են մնացել: Ու դա է պատճառը, որ մենք երբեք չենք հաշտվել կորուստների հետ, մենք մեր հոգևոր հայրենիքից ոչ մի թիզ չենք զիջել ո՛չ բարեկեցության, ո՛չ ապահովության, ո՛չ էլ նույնիսկ կյանքի դիմաց: Մենք սերնդեսերունդ մինչև արյան վերջին կաթիլը, մինչև սրտի վերջին զարկը, մինչև վերջին շունչը կռիվ ենք տվել մեր հայրենիքի ազատության ու ինքնիշխանության համար:
Այսօր նորից դարավոր թշնամին չոքել է մեր դռանը: Այսօր նորից փորձություն է՝ հայի ազատասիրության, ազգային արժանապատվության, պատվի, խիզախության: Ապրելու իրավունքի: 44-օրյա պատերազմում մեր բանակը՝ մեր զինվորն ու սպան, հայրենասիրության, քաջության, ռազմական տաղանդի, անձնվիրության աննախադեպ օրինակներ ցույց տվեցին աշխարհին: Մեր ուժերն անհամեմատ անհավասար էին, ու մենք տարածքներ կորցրինք, մենք կորցրինք ազգի լավագույն զավակներին, բայց պահպանեցինք մեր պատիվն ու հպարտությունը, սեփական ուժերի ու վաղվա հաղթանակի հանդեպ հավատը: Այսօր յուրաքանչյուր հայ տղամարդ, ով ի վիճակի է զենք բռնել, զինվոր է: Այսօր յուրաքանչյուր հայ տղամարդու ուժը պիտի գումարվի սահման պահող զինվորականի ուժին: Ես մեծ ոգևորությամբ լսեցի պահեստազորայինների վարժական հավաքներ անցկացնելու լուրը: Զորքն ու պահեստազորը պետք է ունենան մարտական պատրաստության նույն մակարդակը: Մեր աշխարհաքաղաքական վիճակը, պատմական խնդիրները, մեզ բաժին ընկած հարևանները ստիպում են, որ առիթի դեպքում ռազմիկ դառնան հասարակության բոլոր շերտերը: Երբ որոտում են թնդանոթները, մուսաները լռում են: Մնում է միայն մի մուսա բոլորի համար՝ զենքը, ու մի ներշնչանք՝ Հայրենիքի ազատությունը: Ես հավատում եմ մեր համախմբվածության ուժին: Ես տեսնում եմ մեր գալիք հաղթանակների լույսը:
Խորագիր՝ #34 (1405) 1.09.2021 - 7.09.2021, Բանակ և հասարակություն
