Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ…



«Գնանք, միանանք տղերքին, հաղթանակի բերկրանքը պարգեւենք մեր ազգին» Զինկոմիսարիատների հարակից տարածքներում ամեն օր, վաղ առավոտից մինչեւ ուշ գիշեր, չի դադարում մարդկանց հոսքը: Պատերազմական գործողությունների սկսվելուն պես, հարյուրներով, հազարներով շտապում են զինվորագրվելու, որ մեկնեն ռազմաճակատ։ Ոտքի են կանգնել բոլորը՝ երկրապահ ու պահեստազորային, նույնիսկ մեկ-երկու ամիս առաջ զորացրվածները… Ռոբերտ Բունիաթյանը երկու տարի առաջ է զորացրվել, ծառայել է առաջնագծի դժվարին հատվածներից մեկում։ Պարտադիր ժամկետային ծառայության ընթացքում երիտասարդը՝ որպես լավագույն զինվոր, խրախուսվել է Հայաստանի Հանրապետության նախագահի կողմից։ -Ընկերներիցս շատերը հիմա սահմանին են,- ասում է Ռոբերտը,- գնանք, միանանք տղերքին, հաղթանակի բերկրանքը պարգեւենք մեր ազգին։ -Ես խորհրդային բանակում եմ ծառայել, օտար հողում, օտարի համար։ Այսօր մեր ազգի առջև գոյության, լինել-չլինելու խնդիր է դրված։ Հպարտորեն ճանապարհում ենք մեր որդիներին,- ասում է Ռոբերտի հայրը՝ Գուրգեն Բունիաթյանը, որն անթաքույց հպարտությամբ էր լսում որդուն։ Գեւորգ Պողոսյանը եւս առաջնագիծ մեկնողների շարքերում է: Նրա համար անծանոթ չէ սահմանային ծառայությունը. ծառայել է մարտական հերթապահություն իրականացնող զորամասերից մեկում։ Երիտասարդն աշխատում է կառավարությունում։ -Մինչ այս, վիրտուալ տիրույթում կայքերն էի պաշտպանում ադրբեջանական հարձակումներից, հիմա էլ գնում եմ իրական սահման՝ իրական թշնամու դեմ կռվելու… Վստահեցնում եմ՝ հաղթելու ենք… -Հաղթելու ենք, քանզի Աստված արդարների կողմն է,- Գեւորգի խոսքը հաստատում է Աշխեն Հակոբյանը, որն իր երեք աղջիկների հետ եկել է ճանապարհելու միակ որդուն՝ Հայկ Հակոբյանին:- Մեր զավակներն իրենց հողն են պաշտպանում, իրենց նախնիների բնօրրանը, որի ամեն միլիմետրը թանկ է, կյանքի չափ թանկ: Թող Աստված պահապան լինի մեր զավակներին, նրանց բազկի ուժը հազարապատկի, որ արժանի հարված տան թշնամուն եւ իր որջում ընդմիշտ լռեցնեն նենգ գազանին։ Մեր կռիվն արդար է: -Պիտի գնան, պիտի հաղթեն, պիտի հետ գան հաղթանակով,- բարեմաղթում են Հայկի քույրիկները՝ Թերեզան, Մոնիկան ու Մարիան:- Սահմանին կանգնած բոլոր զինվորներն էլ մեր եղբայրներն են: Տղերքն առաջնագիծ են մեկնում ծիծաղով, հումորով ու կատակներով: Գնում են հաղթելու.. ԱԼԻՍ ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆ Լուս.՝ ՍՈՒՐԵՆ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ«Գնանք, միանանք տղերքին, հաղթանակի բերկրանքը պարգեւենք մեր ազգին»

 

Զինկոմիսարիատների հարակից տարածքներում ամեն օր, վաղ առավոտից մինչեւ ուշ գիշեր, չի դադարում մարդկանց հոսքը:

Պատերազմական գործողությունների  սկսվելուն  պես, հարյուրներով, հազարներով շտապում են  զինվորագրվելու, որ մեկնեն ռազմաճակատ։ Ոտքի են կանգնել բոլորը՝ երկրապահ ու պահեստազորային, նույնիսկ  մեկ-երկու ամիս առաջ զորացրվածները…

Ռոբերտ Բունիաթյանը երկու տարի առաջ է զորացրվել, ծառայել է առաջնագծի դժվարին հատվածներից մեկում։  Պարտադիր ժամկետային ծառայության ընթացքում երիտասարդը՝ որպես լավագույն զինվոր, խրախուսվել է Հայաստանի Հանրապետության նախագահի կողմից։

-Ընկերներիցս շատերը հիմա սահմանին են,- ասում է Ռոբերտը,- գնանք, միանանք տղերքին, հաղթանակի բերկրանքը պարգեւենք մեր ազգին։

-Ես խորհրդային բանակում եմ ծառայել, օտար հողում, օտարի համար։ Այսօր մեր ազգի առջև գոյության, լինել-չլինելու խնդիր է դրված։ Հպարտորեն ճանապարհում ենք մեր որդիներին,- ասում է Ռոբերտի հայրը՝ Գուրգեն Բունիաթյանը, որն անթաքույց հպարտությամբ էր լսում որդուն։

Գեւորգ Պողոսյանը եւս առաջնագիծ մեկնողների շարքերում է: Նրա համար անծանոթ  չէ  սահմանային ծառայությունը. ծառայել է մարտական հերթապահություն իրականացնող զորամասերից մեկում։ Երիտասարդն աշխատում է կառավարությունում։

-Մինչ այս, վիրտուալ տիրույթում կայքերն էի պաշտպանում ադրբեջանական հարձակումներից, հիմա էլ գնում եմ իրական սահման՝ իրական թշնամու դեմ կռվելու… Վստահեցնում եմ՝ հաղթելու ենք…

-Հաղթելու ենք, քանզի Աստված արդարների կողմն է,- Գեւորգի խոսքը հաստատում է Աշխեն Հակոբյանը, որն իր երեք աղջիկների հետ եկել է ճանապարհելու միակ որդուն՝ Հայկ Հակոբյանին:- Մեր զավակներն իրենց հողն են պաշտպանում, իրենց նախնիների բնօրրանը,  որի ամեն միլիմետրը թանկ է, կյանքի չափ թանկ:  Թող Աստված պահապան լինի մեր զավակներին,  նրանց բազկի ուժը հազարապատկի, որ արժանի հարված տան թշնամուն եւ իր որջում ընդմիշտ լռեցնեն նենգ գազանին։  Մեր կռիվն արդար է:

-Պիտի գնան, պիտի հաղթեն, պիտի հետ գան հաղթանակով,- բարեմաղթում են Հայկի քույրիկները՝ Թերեզան, Մոնիկան ու Մարիան:- Սահմանին կանգնած բոլոր զինվորներն էլ մեր եղբայրներն են:

Տղերքն առաջնագիծ են մեկնում  ծիծաղով,  հումորով ու կատակներով: Գնում են հաղթելու…

ԱԼԻՍ ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆ

 Լուս.՝ ՍՈՒՐԵՆ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Խորագիր՝ #41 (1361) 14.10.2020 - 20.10.2020, Բանակ և հասարակություն, Ուշադրության կենտրոնում


11/10/2020