Հայերեն | На русском | In English
Տխմարը երջանկություն է փնտրում հեռուներում, իմաստունն այն աճեցնում է քթի տակ:
Դ. Օպենհեյմ
Ամանորի հազարումի մաղթանքների մեջ ամենահաճախակին «Երջանկություն եմ ցանկանում» բարեմաղթանքն է:
Իսկ ի՞նչ է, ի վերջո, երջանկությունը: Գիտական մեկնաբանությամբ՝ երջանկությունը մտավոր զգացմունքային վիճակ է, որը ուղեկցվում է դրական կամ հաճելի ապրումներով ու զգացումներով, որոնք էլ իրենց հերթին առաջացնում են բավարարվածության ուրախ վիճակ:
Փիլիսոփաներն ու հոգեւորականներն այն հաճախ սահմանել են որպես բարեկեցիկ ապրելաձեւ եւ ոչ թե պարզապես զգացում:
Երջանկության ընկալումը տարբեր է, ամեն մարդ յուրովի է պատկերացնում եւ յուրովի էլ սահմանում է իր իսկ երջանկության բանաձեւը: Մեկի համար այն ցոփ ու շվայտ կյանքն է, շքեղությունը, մեկի համար էլ իրերից, նյութականից ոչ կախյալ լինելը, մեկը երջանկություն է փնտրում սիրելու, մյուսը՝ սիրված լինելու մեջ: Մեկի համար լիակատար երջանկություն է հարազատ մարդկանցով շրջապատված լինելը, մյուսի համար՝ սեփական եսի հետ հաշտ ապրելը…
Էյնշտեյնը, օրինակ, բացատրում էր այսպես՝ եթե ուզում եք ձեր կյանքը լինի երջանիկ, ապա կապեք այն նպատակների, այլ ոչ թե մարդկանց ու առարկաների հետ: Ժան Ժակ Ռուսոն էլ կարծում էր, որ դրա համար անհրաժեշտ է ընդամենը երեք բան՝ լավ բանկային հաշիվ, լավ խոհարար եւ լավ ստամոքս: Կարնեգին նշում էր, որ երջանկությունը բնավ էլ կախված չէ այն բանից, թե ով ես դու եւ ինչ ունես: Այն կախված է միայն նրանից, թե դու ինչ ես մտածում:
Իսկ ահա ամերիկյան հոգեբանները տալիս են երջանիկ դառնալու յոթ խորհուրդ.
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
♦♦♦
Ասում են՝ երջանկությունը առողջության նման է, երբ այն չես նկատում, նշանակում է կա:
Առողջություն եւ երջանկություն բոլորիս:
Պատ.՝ Ալիս ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆԸ