ԵՌԱԳՈՒՅՆԸ, ԻՄ ՍԻՐԱԾ ԳՈՒՅՆԸ

Անկախության տոնի նախօրյակին հերթական ուրախ լուրն ստացանք Ռումինիայի մայրաքաղաք Բուխարեստից` երիտասարդների ձյուդոյի Եվրոպայի առաջնությունում բանակի կենտրոնական մարզական ակումբի սան Արսեն Գագիկի Ղազարյանը նվաճեց արծաթե մեդալ:

Օրերս նա հյուրընկալվեց մեր խմբագրությունում:

-ԶՈՒ-ի անունից սրտանց շնորհավորում ենք հաղթանակդ:

-Շնորհակալություն: Շատ էի ուզում չեմպիոն դառնալ, բայց չստացվեց. եզրափակիչում պարտվեցի իսրայելցի այն մարզիկին, որին հաղթել էի անցած տարի:

-Հե՞շտ է ձյուդոյում մեդալ նվաճելը:

-Ոչ մի մարզաձեւում էլ հեշտ չէ:

-Քանի մենամարտ անցկացրիր:

-Հինգ: Բոլորն էլ դժվարին մենամարտեր էին:

-Ամենից տպավորիչը ո՞րն էր:

-2013 թվականի Եվրոպայի երիտասարդների հաղթող, 2013թ. Եվրոպայի գավաթակիր ադրբեջանցի Ռաշադ Ռուֆուլլաեւի հետ անցկացրածը, որտեղ ես նրան պարտության մատնեցի: Այդ հաղթանակն ամեն առումով ինձ համար կարեւոր էր, չէ՞ որ ես իմ երկրի զինվորն եմ նաեւ:

-Արսե՛ն, դու ծնվել ու հասակ ես առել մարզական լուրջ ավանդույթներ ունեցող ընտանիքում…

-Հայրս ճանաչված սամբիստ, Խորհրդային Միության եռակի, աշխարհի հնգակի չեմպիոն, աշխարհի կրկնակի գավաթակիր Գագիկ Ղազարյանն է: Ավագ եղբայրս` Դավիթը, նույնպես ձյուդոյիստ է: Նա 2009 թ.-ի Եվրոպայի պատանիների եւ 2010թ. Սինգապուրում անցկացված պատանիների օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր է, Հայաստանի այս տարվա մեծահասակների հաղթող: Մենք երկուսս էլ նույն` 66 կգ քաշային կարգում ենք հանդես գալիս: Այնպես ստացվեց, որ Հայաստանի այս տարվա առաջնությանը հանդիպեցինք եզրափակիչում, եւ Դավիթը հաղթեց: Ի դեպ, եղբայրս էլ է ծառայում:

-Պատկերացնում եմ՝ որքան դժվար է եղել հատկապես ձեր հայրիկի համար, երբ երկու որդիները դուրս են եկել տատամի:

-Այո՛, եւ՛ որպես ծնողի, եւ՛ որպես անձնական մարզչի: Բայց սպորտում ամեն ինչ էլ պատահում է. մի օր դու կհաղթես, մի օր քեզ կհաղթեն:

-Ձեր հայրը սամբոյի հայտնի վարպետ է, բայց դուք ընտրել եք ձյուդոն…

-Սկզբում սամբոն էինք ընտրել, բայց քանի որ սամբոն օլիմպիական մարզաձեւ չէ, հայրիկիս հետ խորհրդակցելուց հետո սկսեցինք ձյուդոյի մեջ հմտանալ: Ասեմ, որ այս մարզաձեւերը իրար շատ մոտ ու նման են: Վերջին տարիներին ձյուդոն իր կանոնադրության մեջ մի քանի բան է փոխել. որոշ հնարքներ արգելված է կատարել:

-Սպորտում ո՞վ է կուռքդ:

-Հա՛յրս: Ինձ համար նա լեգենդար մարզիկ ու մարզիչ է:

-Ակնառու նվաճումների համար ձյուդոյիստին ի՞նչ է հարկավոր:

-Բնատուր տաղանդ եւ, իհարկե, աշխատասիրություն…

-Քո սիրած գույնը:

-Եռագույնը:

-Խորհրդանիշը:

-Դրոշը, զինանշանը, օրհներգը:

-Սիրած բանաստեղծը:

-Հովհաննես Թումանյանը:

-Կոմպոզիտորը:

-Մեծն Կոմիտասը:

-Սիրած կինոնկարը:

-«Համբույր Փարիզում»:

-Ռոմանտիկ ֆիլմեր ես սիրում:

-Այո՛:

-Կներես, Արսե՛ն, բայց պետք է հարցնեմ. ընտրած աղջիկ ունե՞ս:

-Դեռ՝ ո՛չ:

-Մարզիկիդ ամենանվիրական երազանքը:

-Որ իմ հաղթանակների պատվին մեր երկրի դրոշը բարձրացվի:

-Առաջիկա ծրագրերիդ մասին ի՞նչ կասես:

-Մարզվել: Մեծ է ցանկությունս դառնալ աշխարհում ուժեղագույնը, օլիմպիական խաղերում հաղթել:

-Ծառայությունդ ո՞նց է անցնում:

-Շատ լավ:

-Ինչպե՞ս կբնութագրես այսօրվա հայ զինվորին:

-Ինչպես կբնութագրե՞մ… Հայ զինվորը քաջ է, խիզախ: Հայ զինվորը ոտից գլուխ հայրենասիրություն է:

Զրուցեց ՍԱՄՎԵԼ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ